«Οι 130 Γιάννηδες της Πάτρας»
Γράφει η συγγραφέας ερευνήτρια Χριστίνα Φίλιππα.
Αν και ως τώρα πολλά έχουν γραφτεί για τους Γιάννηδες και ο λαός τους έχει τιμήσει δεόντως, με παροιμίες, τραγούδια, ποιήματα, φαίνεται ότι τον προπερασμένο αιώνα αυτό δεν αρκούσε στους Γιάννηδες της Πάτρας και έτσι το 1895, όπως μας πληροφορεί η εφημερίδα «Φιλιππούπολις» (ανταπόκριση από Πάτρα) , 130 (αρχικά) Γιάννηδες, επιστήμονες , εργάτες, έμποροι, συνασπίστηκαν και δημιούργησαν ..σύλλογο.
Το πρώτο μέλημα του συλλόγου ήταν να κατασκευάσει με δαπάνες του, ωραία «αμαξιτην οδόν» η οποία θα οδηγούσε σε ένα ξωκλήσι του Αγίου Ιωάννου και για την αποπεράτωση της οποίας δούλεψαν περίπου δύο μήνες.
Στις 7 Ιανουαρίου την ημέρα της εορτής του Αγίου, αφού σύσσωμοι έφθασαν μέσω της νεοκατασκευασθείσας οδού στο ξωκλήσι, τέλεσαν τη θεία λειτουργία με πάσα επισημότητα και πλήρες τελετουργικό. Οι δε παπάδες, ψάλτες, καντηλανάφτες, όλοι είχαν απαραιτήτως το όνομα Γιάννης. Κατόπιν γιόρτασαν μεγαλοπρεπώς με μουσικές, όργανα και τραγούδια. Το άρθρο της εφημερίδας δε μας ενημερώνει αν και τα τραγούδια είχαν αποκλειστικό θέμα τον «Γιάννη», αλλά ίσως θεωρήθηκε από τον συντάκτη προφανές και αυτονόητο.
Τα σχέδια του Συλλόγου όμως ήταν και άλλα πολλά και μεγαλεπήβολα.
Ένα απ αυτά ήταν η έκδοση εφημερίδας με τον (πρωτότυπο) τίτλο «Πρόδρομος» . Αποφάσισαν δε, την αίθουσα του Συλλόγου να την διακοσμήσουν με εικόνες αυτοκρατόρων, εκκλησιαστικών ιεραρχών, λογίων και άλλων επιφανών προσωπικοτήτων οι οποίοι έφεραν το όνομα «Ιωάννης». Σημαντικότερη δε εικόνα θα ήταν του Ιωάννη Καποδίστρια.
Ο σύλλογος, θα διέθετε επίσης βιβλιοθήκη και αναγνωστήριο στο οποίο θα μπορούσε κάποιος να μελετήσει, βιβλία, συγγράμματα, εφημερίδες ΜΟΝΟ ομωνύμων συγγραφέων, στις δε προσεχείς τους ενέργειες, όπως προέβλεπε το καταστατικό τους, ήταν να ανακηρύξουν «επίτιμα μέλη» όλους τους συντάκτες εφημερίδων με το όνομα «Ιωάννης».
Κύριος σκοπός όμως του Συλλόγου ήταν η αλληλοϋποστήριξη και η αλληλοβοήθεια παντός φέροντος το όνομα Ιωάννης και κάθε «Ιωαννείου έργου». Απώτατος λοιπόν σκοπός τους ήταν και η δημιουργία «Πανιωάννειου Σύνδεσμου», όπου θα ενώσει κάθε Ιωάννη σε κάθε πόλη της χώρας, σε κοινό σκοπό και συμφέρον.
