Γκαουντί – Musée d’Orsay στο Παρίσι από τις 12 Απριλίου.

Ο Αντονι Γκαουντί θεωρήθηκε ή μάλλον εντάχθηκε σε μια παρεξηγημένη φιγούρα ασκητών και πέθανε χωρίς να έχει ολοκληρώσει το αριστούργημα του, τη Σαγράδα Φαμίλια –  Sagrada Família, στη Βαρκελώνη. Ένα όραμα που κρύβει την πολιτική συνιστώσα αυτού του πολύ συντηρητικού αρχιτέκτονα.

‘Οσοι ενδιαφέρονται για το έργο, αλλά και για τον ίδιο τον Γκαουντί μπορούν να επισκεφτούν την έκθεση που είναι αφιερωμένη σε αυτόν στο Musée d’Orsay του Παρισιού, από τις 12 Απριλίου.

ΓΚΑΟΥΝΤΙ 

Γεννήθηκε στη Ρέους, αλλά σπούδασε και εργάστηκε στη Βαρκελώνη όπου βρίσκονται και τα πιο σημαντικά έργα του, τα οποία ξεχωρίζουν για το σχεδιασμό τους.

Ο Γκαουντί διαμορφώθηκε επαγγελματικά και πνευματικά στο κοσμοπολίτικο περιβάλλον της Βαρκελώνης. Μελέτησε τα καλλιτεχνικά ρεύματα του παρελθόντος, την ισλαμική και τη γοτθική αρχιτεκτονική η οποία μάλιστα εκείνη την εποχή αναβίωνε. Δέχτηκε την επιρροή του Viollet-le-Duc, των John Ruskin και Richard Wagner και μέσα από το έργο του θέλησε να ανανεώσει την τοπική αρχιτεκτονική έκφραση επεξεργαζόμενος νέες φόρμες.

Ένα από τα πιο σημαντικά του έργα είναι το Μέγαρο Γκουέλ, (η κατασκευή του ξεκινά το 1886 και ολοκληρώνεται το 1888). Ο σχεδιασμός του κτιρίου ανατέθηκε στον Γκαουντί από τον Δον Eusebi Güell i Bacigalupi, εξέχουσα μορφή στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική ζωή της πόλης και με ισχυρή επιρροή στην πολιτική.

Το τελευταίο και ένα από τα χαρακτηριστικά έργα του είναι η εκκλησία Σαγράδα Φαμίλια, η οποία έμεινε ημιτελής λόγω του θανάτου του αρχιτέκτονα.

Τα έργα του Γκαουντί δίνουν ιδιαίτερο χαρακτήρα στη Βαρκελώνη και αποτελούν πόλους έλξης για επισκέπτες και μελετητές. Χαρακτηριστική είναι μια από τις τεχνικές του Γκαουντί ο οποίος χρησιμοποιούσε κομμάτια από κεραμικά πλακίδια για να διακοσμήσει και να χρωματίσει κάποια από τα έργα του. Σήμερα πολλά από τα διακοσμητικά αναμνηστικά που πωλούνται στη Βαρκελώνη χρησιμοποιούν την τεχνική αυτή.

Στις 7 Ιουνίου 1926, καθώς πήγαινε να δει την κατασκευή της Σαγράδα Φαμίλια, κτυπήθηκε από διερχόμενο τραμ και απεβίωσε τρεις ημέρες αργότερα, στις 10 Ιουνίου.

Η κατασκευή της Σαγράδα Φαμίλια προχώρησε με αργούς ρυθμούς καθώς βασιζόταν σε ιδιωτικές δωρεές, διακόπηκε από τον Ισπανικό Εμφύλιο και επανέκτησε περιοδική πρόοδο τη δεκαετία του ’50. Η κατασκευή πέρασε τη μέση το 2010, με μερικές από τις μεγαλύτερες προκλήσεις να παραμένουν και μια αναμενόμενη ημερομηνία ολοκλήρωσης το 2026 – επέτειος 100 χρόνων από το θάνατο του Γκαουντί.

Η Σαγράδα Φαμίλια έχει διχάσει τους πολίτες της Βαρκελώνης για τους λόγους ότι συναγωνίζεται με τον Καθεδρικό Ναό της Βαρκελώνης, για το σχέδιο του Γκαουντί και την πιθανότητα ότι η δουλειά που έγινε μετά το θάνατό του δεν βασίστηκε στο σχέδιό του και πιο πρόσφατα για το υπόγειο τούνελ ενός υπόγειου τραίνου της Ισπανίας που μπορεί να διαταράξει τη σταθερότητα του κτιρίου.