‘Ενας τυχαίος κηπουρός
Διακτινίζομαι στους δρόμους της νεανικής μου ζωής.
Συμπιέζομαι ανάμεσα σε
στιγμές θορυβοποιούς
ενός ατομικού συμπλέγματος άφρονης εφηβείας,
απαστράπτουσας σκέψης,
αλλά και αυθάδικης άγνοιας.
Για τις ανάγκες του σκοπού μου
συμφιλιώνομαι με το ιμπεριαλιστικό εγώ.
Με συνταράσσει η εξουσία
μιας υπερόπτου νιότης.
Σώμα και νους καθυποτάσσονται μπροστά της.
Διακρίνω αδίστακτες φιλοδοξίες
να μορφοποιούν το εγχείρημα εκείνης της εποχής.
Μια εν τη γενέσει γυναίκα στα πρότυπα του Βρούτου;
Μα θα αρκούσε αυτή η εικόνα
για την τόσο αναγκαία για μένα λύτρωση ;
Μήπως να μετατοπιστώ στο τοπίο;
Προς στιγμήν διαθλάται η εικόνα.
Γίνομαι η αλκυόνα που παραμονεύει τη λεία της
– τον βίο που έπεται –
Είμαι το κοτσύφι που κελαηδάει σ’ ένα κλαδί
λαβωμένο από το βόλι κυνηγού
Μοιάζω με θήλυ ερωδιό
που αναζητά ματαίως την ομάδα του
για να μεταναστεύσει.
Ρίτσα Μασούρα
