‘Ενα ισπανικό μεσαιωνικό χωριό- φάντασμα. Κάποιοι προσπαθούν να το “αναστήσουν”
Η μικροσκοπική μεσαιωνική πόλη Granadilla, στην Ισπανία, ιδρύθηκε τον 9ο αιώνα. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1950 φιλοξενούσε περίπου 1.000 ανθρώπους, στη συνέχεια, μέσα σε μια περίοδο 10 ετών όλοι αναγκάστηκαν να φύγουν και έκτοτε παραμένει εντελώς άδεια.
Η πόλη είχε προγραμματιστεί να πλημμυρίσει εξαιτίας ενός νέου φράγματος που είχε κατασκευαστεί από το καθεστώς του Φράνκο και οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να μετεγκατασταθούν. Πάνω από 50 χρόνια αργότερα τα νερά της πλημμύρας δεν έφτασαν ποτέ στο χωριό, όμως οι αρχικοί κάτοικοι της Granadilla εξακολουθούν να μην μπορούν να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Η Granadilla, που βρίσκεται στη βόρεια Εξτρεμαδούρα, ιδρύθηκε από τους Άραβες τον 9ο αιώνα. Αν και αρχικά ονομαζόταν Γρανάδα, άλλαξε το όνομά της σε Granadilla (“μικρή Γρανάδα”) το 1492, όταν οι Καθολικοί Μονάρχες κατέλαβαν τη Γρανάδα, για να αποφευχθεί κάθε σύγχυση. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα η Granadilla αναπτύχθηκε και έγινε η κύρια πόλη της περιοχής, η οποία περιλάμβανε 17 άλλες πόλεις και χωριά.
Μέχρι το 1950 περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι ζούσαν στη Granadilla, πολλοί από τους οποίους ήταν αγρότες. Μέχρι το 1964 όλοι είχαν φύγει. Όλοι.
Αυτό δεν συνέβη επειδή όλοι αποφάσισαν να φύγουν. Στην πραγματικότητα αναγκάστηκαν να το κάνουν. Το 1955 η κυβέρνηση του δικτάτορα Φράνκο αποφάσισε να κατασκευάσει τον ταμιευτήρα Gabriel y Galán και κήρυξε την Granadilla “ζώνη πλημμύρας”.
Ένα υπουργικό συμβούλιο διέταξε την απαλλοτρίωση του μεγαλύτερου μέρους της γης. Πέντε χρόνια αργότερα, ένας κυβερνητικός εκπρόσωπος ενημέρωσε τους ντόπιους ότι η πόλη ανήκε πλέον στο κράτος. Οι ντόπιοι ήταν πλέον καταληψίες στην ίδια τους την πόλη. Κάποιοι άρχισαν να φεύγουν και πολλοί από αυτούς που έμειναν για λίγο ακόμα έπρεπε να νοικιάσουν τα δικά τους σπίτια.
Η πόλη στην πραγματικότητα δεν πλημμύρισε ποτέ, αλλά οι άνθρωποι δεν μπορούσαν πλέον να εργαστούν στη γη. Το να φτάσει κανείς εκεί έγινε δύσκολη υπόθεση. Το νερό περικύκλωσε την πόλη και πλημμύρισε όλους τους δρόμους πρόσβασης εκτός από έναν. Ακόμη και σήμερα, ο μόνος τρόπος για να φτάσετε εκεί είναι μέσω ενός δρόμου με λακούβες από τη Zarza de Granadilla ή την Abadía.
Οι τελευταίες οικογένειες έφυγαν το 1964 και για μερικά χρόνια η Granadilla ήταν στόχος πλιατσικολόγων. Έκλεψαν ακόμη και το τέμπλο από την τοπική εκκλησία. Ορισμένοι μετακόμισαν στο Alagón del Río, μια νέα πόλη που χτίστηκε για να δεχτεί τους κατοίκους της Granadilla. Άλλοι μετακόμισαν σε μεγαλύτερες πόλεις.
Το 1980 ανακήρυξαν την Granadilla σε ιστορικό-καλλιτεχνικό σύνολο. Αμέσως μετά την συμπεριέλαβαν σε έναν κατάλογο πόλεων-φαντασμάτων προς αποκατάσταση. Από τότε, πολλές ομάδες φοιτητών έχουν επισκεφτεί την περιοχή για να λάβουν μέρος σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Βοηθούν επίσης στην αποκατάσταση των κτιρίων και φροντίζουν τους λαχανόκηπους. Περίπου 15-20 σπίτια γύρω από τον κεντρικό δρόμο και την πλατεία έχουν αποκατασταθεί. Η Granadilla έχει ανακτήσει μέρος της χαμένης γοητείας της με μια πινελιά χρώματος.
https://www.bbc.co.uk/reel/playlist/forgotten-places?vpid=p0cdpdnz
