Τρόποι για να σπάσετε τον φαύλο κύκλο των ανθυγιεινών σχέσεων και καταστάσεων.
Οι εμπειρίες της πρώιμης παιδικής ηλικίας μπορούν συχνά να οδηγήσουν σε μη χρήσιμα μοτίβα συμπεριφοράς στις μετέπειτα σχέσεις, αλλά εμείς μπορούμε να αλλάξουμε και να γίνουμε πιο ευέλικτοι και κατανοητοί.
Το άρθρο δημοσιεύεται στην Ουάσιγκτον Ποστ. Πραγματεύεται το ζήτημα του αισθήματος εγκλωβισμού σε αρνητικά μοτίβα σχέσεων και διερευνά πώς αυτά τα μοτίβα διαμορφώνονται στην πρώιμη παιδική ηλικία. Τονίζει δε ότι, παρόλο που αυτά τα μοτίβα μπορεί να είναι βαθιά ριζωμένα μέσα μας, δεν είναι μόνιμα και μπορούν να αλλάξουν μέσω της αυτογνωσίας, της μάθησης και των υποστηρικτικών σχέσεων.
Ο συγγραφέας -Christopher W.T.Miller MD – εξηγεί ότι κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, ο εγκέφαλός μας επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από το περιβάλλον μας, ιδιαίτερα από τις αλληλεπιδράσεις μας με τους ανθρώπους που μας φροντίζουν. Τα πρώτα χρόνια είναι μια ευαίσθητη περίοδος κατά την οποία ο εγκέφαλός μας είναι πιο εύπλαστος και δεκτικός στη διαμόρφωση. Αναπτύσσουμε μοτίβα συμπεριφοράς και συναισθηματικών αντιδράσεων με βάση τις εμπειρίες μας, τα οποία μπορεί να παραμείνουν μέχρι την ενηλικίωση.
Στο κείμενο υπογραμμίζεται η σημασία που αποκτούν τα περιβάλλοντα φροντίδας και αγάπης κατά τη διάρκεια αυτής της ευαίσθητης περιόδου, καθώς προάγουν την ανάπτυξη ευέλικτης και διαφοροποιημένης σκέψης. Αντίθετα, τα σκληρά ή επικριτικά περιβάλλοντα μπορούν να συντομεύσουν την ευαίσθητη περίοδο και να οδηγήσουν σε άκαμπτα πρότυπα σκέψης και συναισθηματική αντιδραστικότητα.
Παρέχονται διάφορα παραδείγματα ασθενών για να καταδειχθεί ο αντίκτυπος των πρώιμων εμπειριών στη δυναμική των σχέσεων. Μια ασθενής ένιωθε συνεχώς ανεπαρκής και αναζητούσε επιβεβαίωση μέσω των ακαδημαϊκών επιδόσεων λόγω των γονέων που έδειχναν θετική προσοχή μόνο όταν αρίστευε στο σχολείο. Ένας άλλος ασθενής, ο οποίος μεγάλωσε φροντίζοντας τα αδέλφια του, αγωνιζόταν με αυταρχική συμπεριφορά στις σχέσεις του, αναπαράγοντας τον ρόλο του φροντιστή που είχε αναλάβει στην οικογένειά του. Η τρίτη ασθενής κατηγορούσε τον εαυτό της για το διαζύγιο των γονέων της και έγινε εξαιρετικά ευαίσθητη στην κριτική, με αποτέλεσμα την αυτοαμφισβήτηση και την απόσυρση στο εργασιακό της περιβάλλον.
Ο συγγραφέας τονίζει ότι η αντίληψή μας για τον εξωτερικό κόσμο συχνά αντικατοπτρίζει τον εσωτερικό μας κόσμο και ότι οι αρνητικές απόψεις για τον εαυτό μας και τους άλλους μπορούν να ενισχύσουν τα μη χρήσιμα πρότυπα σχέσεων. Ωστόσο, ο εγκέφαλος συνεχίζει να αναπτύσσεται πέρα από την ευαίσθητη περίοδο και νέες συνδέσεις μπορούν να δημιουργηθούν μέσω της μάθησης, των αλλαγών στον τρόπο ζωής και της θεραπείας. Οι υγιείς και υποστηρικτικές σχέσεις μπορούν επίσης να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην αναδιαμόρφωση των μοτίβων των σχέσεών μας.
Στο κείμενο προτείνονται στρατηγικές για την αλλαγή των μοτίβων σχέσεων, συμπεριλαμβανομένης της εύρεσης ηρεμίας για να αναστοχαστεί κανείς τις σκέψεις και τις συμπεριφορές του, της υπομονής με τον εαυτό του και της αναγνώρισης ότι οι πρώιμες εμπειρίες διαμόρφωσαν τις τρέχουσες αντιδράσεις και της συνεκτίμησης του πόνου και των προηγούμενων εμπειριών των άλλων κατά τη διάρκεια δύσκολων αλληλεπιδράσεων. Καλλιεργώντας την αυτογνωσία, την αυτοσυμπόνια και την ενσυναίσθηση, τα άτομα μπορούν να σπάσουν τον κύκλο των αρνητικών μοτίβων σχέσεων και να προωθήσουν υγιέστερους τρόπους σχέσεων.