«Θυέστης»: Η τραγωδία του Σενέκα στην Πειραιώς 260 – 10 και 11 Ιουλίου
Η μοναδική πλήρως σωζόμενη τραγωδία για τον μύθο των Πελοπιδών με εικόνες εφάμιλλες ταινιών τρόμου, σε σκηνοθεσία Θάνου Παπακωνσταντίνου.
Με τα αποκαλούμενα «θυέστεια δείπνα» στο επίκεντρο της ιστορίας, την τρομακτική πράξη εκδίκησης του Ατρέα να σκοτώσει, να μαγειρέψει και να σερβίρει σε δείπνο στον αδελφό του τα ίδια του τα παιδιά, σ’ ένα επεισόδιο που θα δώσει τέλος στη μακρόχρονη διαμάχη των δύο αδελφών για τη βασιλική εξουσία, η τραγωδία του Σενέκα «Θυέστης» δικαίως έχει χαρακτηριστεί αιμοσταγής.
Μια σκοτεινή ιστορία εκδίκησης και άμετρου πάθους, η παράσταση μιλάει για την ανθρώπινη επιθυμία, με αφορμή έναν αρχαίο ελληνικό μύθο.
«Με αφορμή το μύθο του Ταντάλου η έννοια της επιθυμίας αποκτά δυο όψεις: την πείνα και τη δίψα, οι οποίες ενσαρκώνονται στους δύο αδελφούς, τον Θυέστη και τον Ατρέα. Η επιθυμία του ανθρώπου και τα άκρα στα οποία τον οδηγεί είναι ο βασικός άξονας του μύθου» λέει ο Θάνος Παπακωνσταντίνου και προσθέτει: «Η ανθρώπινη επιθυμία, ο άνθρωπος σαν μια επιθυμητική μηχανή που καταστρέφει και καταστρέφεται στην πορεία προς την εκπλήρωση της».
Εμποτισμένος από την ατμόσφαιρα της εποχής του, ο Ρωμαίος ρήτορας, δραματουργός και στωικός φιλόσοφος Σενέκας σκιαγραφεί στις τραγωδίες του έναν κόσμο πτώσης και αποσύνθεσης. Η πολιτεία δεν είναι μια ευνομούμενη συνάθροιση πολιτών αλλά μια αρένα, ένα παράλογο μόρφωμα τεράτων και θηρίων που συνεχώς μηχανεύονται τρόπους για να παγιδέψουν και να εξολοθρεύσουν τον αντίπαλο.
Όσο κι αν προοδεύσει η ανθρώπινη κοινωνία, σύμφωνα με αυτή την οπτική, το σκοτάδι θα ψάχνει συνεχώς μια ρωγμή για να βγει στην επιφάνεια και να καταλύσει τα πάντα.
«Τα έργα του Σενέκα είναι σπανίως παιζόμενα, είναι έργα μεγαλόστομα, ζοφερά, άγρια, υπερβολικά και ως εκ τούτου εξαιρετικά γοητευτικά. Ο Θυέστης συγκεκριμένα, που είναι ένα μνημείο φρίκης και κτηνωδίας ήταν πάντα ένα κείμενο με το οποίο ήθελα να ασχοληθώ» λέει ο Θάνος Παπακωνσταντίνου.
Στο έργο πράγματι μια έκλειψη Ηλίου βυθίζει τη πόλη στο σκότος. Η πολιτεία καταλύεται, ο βασιλιάς δεν είναι πια ο άριστος των πολιτών, αλλά ένα μεγάλο θηρίο που βρυχάται πάνω από τα θύματά του.
«Σαν ένα ορατόριο τρόμου»
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μεταφέρει στη σκηνή ένα έργο που γράφτηκε πριν από αιώνες, εισάγοντάς το με έναν περίτεχνο τρόπο στη σημερινή πραγματικότητα.
«Το να μεταφερθεί στο σήμερα ένα τόσο παλιό κείμενο είναι πάντα ένα στοίχημα. Τα κείμενα της αρχαίας τραγωδίας και οι μύθοι είναι στον πυρήνα της δουλειάς μου. Όπως το βλέπω είναι σαν μια συνομιλία με τους νεκρούς, με τα αρχέτυπα, με τα σύμβολα, με τα ερείπια. Έχω τεράστια αμηχανία με το παρόν -δεν το καταλαβαίνω, το μέλλον δεν το γνωρίζω, οπότε ο μόνος δρόμος για να κατανοήσω τους ανθρώπους και τον κόσμο γύρω μου είναι το παρελθόν», λέει ο Θάνος Παπακωνσταντίνου.
Η σκηνοθεσία του προσεγγίζει το έργο σαν ένα ορατόριο τρόμου, με την πρωτότυπη ηλεκτρονική μουσική και τον ηχητικό σχεδιασμό της παράστασης να δημιουργούν ένα θέαμα υψηλής έντασης.
«Θα χαρακτήριζα την παράσταση ένα ορατόριο για την ακόρεστη ανθρώπινη επιθυμία. Ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να επιθυμεί και να βασανίζεται γι’ αυτό. Η παράσταση είναι δομημένη σαν μια λειτουργία, ο ήχος (σχεδιασμός ήχου, μουσική, ομιλούσες και αδόμενες φωνές) είναι καθοριστικός για να αποδοθεί σκηνικά αυτή η ιστορία σαν ένας οπτικοακουστικός εφιάλτης».
Σύλληψη – Σκηνοθεσία Θάνος Παπακωνσταντίνου
Μετάφραση Κατερίνα Τσόκα
Σκηνικά – Κοστούμια Νίκη Ψυχογιού
Πρωτότυπη μουσική Άντης Σκορδής
Σχεδιασμός κίνησης Νάντη Γώγουλου
Σχεδιασμός φωτισμών Χριστίνα Θανάσουλα
Σχεδιασμός ήχου – Βοηθός σκηνοθέτη Φάνης Σακελλαρίου
Παίζουν Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης (Ατρέας), Αντώνης Μυριαγκός (Θυέστης), Τάσος Δήμας (Φάντασμα Ταντάλου), Μαριάννα Δημητρίου (Ερινύα – Αγγελιαφόρος)
Χορός Γιώργος Δικαίος, Μιχάλης Πανάδης, Φώτης Στρατηγός
Στην παράσταση συμμετέχει η παιδική χορωδία Τέττιξ
Διδασκαλία – διεύθυνση χορωδίας Τέτη Αϊβατζίδου
Info
Πληροφορίες εισιτηρίων: http://aefestival.gr/plirofories-eisitirion/