23
Γράφει ο καρδιολόγος και συνθέτης Θανάσης Δρίτσας για το βιβλίο:
Ένα καταπληκτικό νέο βιβλίο του νοτιοκορεάτη φιλοσόφου Byung Chul Han. Μιλάει για την εξαφάνιση των Τελετουργιών στους καιρούς μας και τις επιπτώσεις της απώλειας αυτής στην δημιουργία μιας κοινωνίας που φαινομενικά επικοινωνεί (ψηφιακά) αλλά δεν κοινωνεί. Η κοινωνία θυσιάζεται στον βωμό της παραγωγής έτσι ώστε ακόμη και το τελετουργικό της εορτής μεταβάλλεται σε απλή παύση εργασίας.
Ίσως το καλύτερο βιβλίο του Han μέχρι σήμερα. Εδώ κάποια στοιχεία από βιβλιοκριτική ξένης δημοσίευσης
Untrammelled neoliberalism and the inexorable force of production have produced a 21st-century crisis of community: a narcissistic cult of authenticity and mass turning-inward are among the pathologies engendered by it. We are individuals afloat in an atomised society, where the loss of the symbolic structures inherent in ritual behaviour has led to overdependence on the contingent to steer identity. Avoiding saccharine nostalgia for the rituals of the past, Han provides a genealogy of their disappearance as a means of diagnosing the pathologies of the present. He juxtaposes a community without communication – where the intensity of togetherness in silent recognition provides structure and meaning – to today’s communication without community, which does away with collective feelings and exposes individuals to exploitation and manipulation by neoliberal psycho-politics. The community that is invoked everywhere today is an atrophied and commoditized community that lacks the symbolic power to bind people together. For Han, it is only the mutual praxis of recognition borne by the ceremonial sharing of the symbolism between community members that creates the footholds of objectivity allowing us to make sense of time. This new book by one of the most creative cultural theorists writing today will be of interest to a wide readership.
MΠΙΟΥΝΓΚ-ΤΣΟΥΛ ΧΑΝ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΩΝ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΩΝ
(Μια τοπολογία του παρόντος)
Μτφρ.: Βασίλης Τσαλής
ΟΙ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΕΣ ΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΕΝΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟ ΜΕΡΟΣ.
ΟΙ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΟΝΟ
Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΟΙΚΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΟ.
ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΤΟΙΚΗΣΙΜΟ ΚΑΙ ΕΛΚΥΣΤΙΚΟ, ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΙΚΟΣ.
ΟΙ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΑΚΤΟΠΟΙΟΥΝ
ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΕΤΟΥΝ ΤΟ ΧΡΟΝΟ.
Αποφεύγοντας την ξεπερασμένη νοσταλγία των τελετουργιών του παρελθόντος, ο Μπιουνγκ-Τσουλ Χαν εξετάζει το ιστορικό της εξαφάνισής τους ως μέσο μελέτης και διάγνωσης των παθολογιών του παρόντος.
Αντιπαραβάλλει την «ανθρώπινη κοινότητα χωρίς ανάγκη επικοινωνίας» —όπου η ένταση της συντροφικότητας παρέχει δομή και νόημα στην ύπαρξη— με τη σημερινή «επικοινωνία χωρίς κοινότητα», η οποία καταργεί τα συλλογικά συναισθήματα και αφήνει τον άνθρωπο εκτεθειμένο στην εκμετάλλευση και τη χειραγώγηση από τη νεοφιλελεύθερη ψυχοπολιτική.
Ο Byung-Chul Han γεννήθηκε το 1959 στη Σεούλ (Νότια Κορέα). Το 1980 μετοίκησε στη Γερμανία όπου σπούδασε Φιλοσοφία, Γερμανική Λογοτεχνία και Καθολική Θεολογία στο Φράιμπουργκ και στο Μόναχο. Το 1994 έλαβε τον τίτλο του διδάκτορα με τη διατριβή του πάνω στο έργο του Χάιντεγκερ. Το 2000 ξεκίνησε την καριέρα του ως καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Βασιλείας. Το 2010 έγινε μέλος του πανεπιστημίου της Καρλσρούης, εντρυφώντας στη Φιλοσοφία του 18ου, του 19ου και του 20ού αιώνα, στην Ηθική, την Κοινωνική Φιλοσοφία, τη Φαινομενολογία, τη Θεωρία του Πολιτισμού, την Αισθητική, τη Θρησκεία, τη Θεωρία των Μέσων Ενημέρωσης και τη Διαπολιτισμική Φιλοσοφία. Δίδαξε Φιλοσοφία και Πολιτισμό στο Πανεπιστήμιο Der Künste του Βερολίνου. Έχει συγγράψει περισσότερα από είκοσι βιβλία. Από τις εκδόσεις opera κυκλοφορούν: «Η Κοινωνία της Διαφάνειας», «Η Κοινωνία της Κόπωσης», «Η Αγωνία του Έρωτα», «Η Κοινωνία της Παρηγοριάς», «Η Τοπολογία της Βίας», «Ψυχοπολιτική».