«Αθηναίες, γάλα όχι από γαλακτοπωλεία. Μόνο από αίγες που αρμέγονται μπροστά σας» συνιστούσε ο καθηγητής Χημείας Ξ. Λάνδερερ το 1884.
Γράφει η δημοσιογράφος – ερευνήτρια Χριστίνα Φίλιππα
«Φιλόστοργες μητέρες, αν θέλετε να ταΐσετε τα παιδιά σας γάλα, να μην προτιμάτε το γάλα των γαλακτοπωλείων γιατί πάντα νοθεύεται με νερό, νισεστέ και άλλες ουσίες. Καλύτερα να τους δίνετε γάλα από τους πλανόδιους χωρικούς οι οποίοι αρμέγουν τα αιγοπρόβατα μπροστά σας».
Την ανωτέρω συμβουλή δεν δίνει ένας αμαθής κτηνοτρόφος με απώτερο σκοπό να πουλήσει το προϊόν του στην Αθήνα των 85.000 κατοίκων την εποχή εκείνη. Την διαβάζουμε στην εφημερίδα «Νέα Εφημερίς» στις 25 Ιανουαρίου 1884, στην καθημερινή στήλη της εφημερίδας «μία συμβουλή καθ ημέραν» και την υπογράφει μία μεγάλη φυσιογνωμία της πανεπιστημιακής κοινότητας, ο καθηγητής του πανεπιστημίου Ξαβιέ Λανδερέρ.
Ο καθηγητής Λανδερέρ ενημερώνει τους αναγνώστες ακόμα, τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να διαπιστώσουν την νοθεία του γάλατος. « Όταν ρίξετε σταγόνα γάλατος στον νύχι σας και παραμείνει σταθερή και παχειά είναι γνήσιο. Αν κυλήσει είναι νοθευμένο».
Ξαβιέ Λανδερερ (Xavier Landerer 1809 – 1885)
Βαυαρός επιστήμονας, γεννημένος στο Μόναχο, από τους πρώτους επιστήμονες που έστειλε ο Λουδοβίκο Α΄ στην Ελλάδα το 1833 για να βοηθήσουν στο έργο της ανασύστασης του ελληνικού κράτους μετά την ανάληψη της βασιλείας από τον γιό του Οθωνα.
Ηταν διδάκτωρ της Φιλοσοφίας των Φυσικών Επιστημών και της Ιατρικής και εκτός από στρατιωτικός φαρμακοποιός του βασιλιά, ήταν ο πρώτος καθηγητής χημείας του νέου Ελληνικού κράτους
Υπήρξε επιστήμονας εμβριθής και πολυπράγμων, ερευνητής ακούραστος, διδάσκαλος ευφραδής και απολαυστικός ο οποίος πρόσφερε και ως πνευματικός άνθρωπος και ως κοινωνικός παράγοντας πολύτιμες υπηρεσίες στον τόπο.
Είναι ο πρώτος που δίδαξε επί πανεπιστημιακού επιπέδου τη Χημεία στην Ελλάδα και ίδρυσε το πρώτο Εργαστήριο Φαρμακευτικής Χημείας.
Διατέλεσε μέλος του Ιατροσυνεδρίου για πολλά χρόνια, άμισθος Καθηγητής της Χημικής Τεχνολογίας στο Σχολείο των Τεχνών (1844 – 1868), συνεργάσθηκε στην ίδρυση του Οφθαλμιατρείου και το βοήθησε στη λειτουργία του, οργάνωσε τις Ολυμπιακές Εκθέσεις και δούλεψε αποτελεσματικά για πολλούς ακόμη ελληνικούς και ξένους επιστημονικούς οργανισμούς και ιδρύματα. Ιδιαίτερα μνημονεύεται η με αυτοθυσία προσωπική του συμβολή στην καταστολή της πανώλης που κτύπησε τον Πόρο το 1837.
Ασχολήθηκε κυρίως με τα ιαματικά νερά της Ελλάδας και δημοσίευσε σχετικές μελέτες που περιγράφουν τη σύστασή τους, την ωφελιμότητά τους και τη θεραπευτική τους εφαρμογή. Έγραψε για τα νερά της Μήλου, της Κύθνου, της Υπάτης, της Αιδηψού, των Θερμοπυλών και των Μεθάνων.
Υπήρξε ακούραστος συλλέκτης, απέκτησε πλούσια βιβλιοθήκη και κατάρτισε συλλογές φαρμακογνωστικές και ορυκτολογικές. (1871) κ.ά.
Απεβίωσε από αποπληξία στην Αθήνα στις 7 Ιουλίου 1885. (Βιογραφικό Ιστοσελίδα Πανεπιστημίου Αθηνών, Τμήμα Βιολογίας http://www.biol.uoa.gr/istorika-stoixeia/3aberios-landerer.html)
