Σ’ αυτά τα δύο πρόσωπα, είναι όλη η ιστορία της Ρωσίας. Της Ρωσίας που έζησε και δημιούργησε στις κατακόμβες του 20ού αιώνα.
Δεξιά, η πιο γνωστή,η Αναστασία Τσβετάγιεβα (1894-1993) αδελφή της Μαρίνας, κόρη του Ιβάν, ο οποίος έφτιαξε από το μηδέν το Μουσείου Πούσκιν.
Αριστερά, η άγνωστη,η Ευγενία Κούνινα (1898-1997), φίλη της πρώτης, απάγκιο στο σπίτι της οποίας βρήκε, μετά από τα πέτρινα χρόνια στα γκουλάγκ. Εκεί βρήκε τη ζεστασιά και την αγάπη.
Η Αναστασία Τσβετάγιεβα, εκτός από ποιήματα, παιδικά παραμύθια και δοκίμια, μας κληροδότησε το δίτομο των Απομνημονευμάτων της, ένα βαθυστόχαστο πανόραμα προσώπων και καταστάσεων του 20ού αιώνα.
Η Ευγενία Κούνινα, ήταν εξαιρετική μεταφράστρια από τα γαλλικά. Οι μεταφράσεις της έργων των Ουγκό, Αλφρέντ ντε Μυσέ, Ρομαίν Ρολάν, Λουί Αραγκόν και άλλων, θεωρούνται κλασσικές μέχρι σήμερα.
Στη δεκαετία του ’20 η Ευγενία Κούνινα, μαζί με τον αδελφό της Ιωσήφ έγραψαν το μυθιστόρημα “Οκτάεδρο” το οποίο είδε για πρώτη φορά το φως το 1992. Έτσι την έμαθε το αναγνωστικό κοινό ως σπουδαία συγγραφέα. Το 1994 κυκλοφόρησε η ποιητική της συλλογή “Το πιο πολύτιμο” και έτσι γνωρίσαμε την ευαίσθητη, τρυφερή και γεμάτη αγάπη πλευρά της.
Οι δύο αυτές γυναίκες, έζησαν μαζί έναν αιώνα, είδαν συγκλονιστικά γεγονότα και μεγάλες τραγωδίες, έμειναν, όμως, πάντα πιστές στην βασική τους αρχή: να αγαπούν.
