Οι λίγες αλήθειες και τα πολλά ψέματα της εξέγερσης των ηθοποιών
Γράφει ο Θάνος Οικονομόπουλος
Οι μεγαλύτεροι ηθοποιοί που διέπρεψαν στο ελληνικό θέατρο (και σταδιακά σινεμά και τηλεόραση, τα νεότερα χρόνια) αλλά και στο διεθνές στερέωμα, στην συντριπτική πλειοψηφία τους δεν ήταν απόφοιτοι πτυχιούχοι ανωτάτων και ανωτέρων σπουδών.
Ήταν άνθρωποι με χάρισμα και ταλέντο, που λάτρευαν την τέχνη τους, η οποία και τους τίμησε. Ηθικά και υλικά…
Στην καλύτερη περίπτωση, είχαν τελειώσει κάποια Σχολή Θεάτρου από τις πάμπολλες (και υψηλού κύρους, στην πλειοψηφία τους) ιδιωτικές στις οποίες δίδασκαν καταξιωμένοι ηθοποιοί και σκηνοθέτες, από τις οποίες έπαιρναν και το «πτυχίο» τους μετά από πολυετείς και απαιτητικές σπουδές.
Θέμα «ανωτατοποίησης» αυτών των σπουδών (με συνακόλουθη αναβάθμιση του πτυχίου τους) δεν είχε τεθεί δεκαετίες ολόκληρες, και η σχετική «έλλειψη» δεν είχε εμποδίσει κανέναν ηθοποιοί, διάσημο ή μη, στην καριέρα του.
Αυτή η εκκρεμότητα έπρεπε να τακτοποιηθεί θεσμικά; Έπρεπε να εξασφαλισθεί μια πολύ συγκεκριμένη «ταυτότητα» του πτυχίου τους;
Σίγουρα ναι! Και αυτό επιχειρεί η κυβέρνηση με την πρόθεσή της να βάλει μια συγκεκριμένη και θεσμοθετημένη τάξη. Αλλά, μέχρι να υπάρξει αυτή η τακτοποίηση, κανένα απολύτως εργασιακό δικαίωμα των καλλιτεχνών δεν διακυβεύεται, δεν κινδυνεύει. Συνεχίζουν κανονικά την δουλειά τους, όπως έκαναν δεκαετίες ολόκληρες.
Τι στην ευχή, λοιπόν, συνέβη τώρα και ο κόσμος του θεάτρου απεργεί (εν μέρει…) βγήκε στους δρόμους, διαμαρτυρόμενος για το «στάτους» των σπουδών, τους την βαθμίδα των πτυχίων που διαθέτουν; Τι παρακινεί τους ηθοποιούς του Εθνικού Θεάτρου να δημιουργούν με πικετοφορίες “γραμμή άμυνας” γύρω από το θέατρο;
Διαμαρτύρονται, λένε, επειδή με το σχετικό Π.Δ (και μέχρι την ολιστική αντιμετώπιση του επιπέδου σπουδών τους, που επαναλαμβάνουμε όντως επιβάλλεται), εξομοιώνει το πτυχίο που έχουν από τις διάφορες σχολές, με το απολυτήριο του Λυκείου! Άρα, τους υποβιβάζει και τους εξομοιώνει με τους απλούς και άνευ ειδικότητος και εργασιακής «άδειας» απόφοιτους Λυκείου, άρα τους υποτιμά και τους βάζει εμπόδια στην σταδιοδρομία τους, ως… «ανειδίκευτους».
Είναι έτσι; Όχι φυσικά. Κανένα εμπόδιο δεν τίθεται ούτε για τους νυν ούτε για τους μελλοντικούς (και για το μεσοδιάστημα μέχρι να ρυθμισθεί οριστικά το ζήτημα) συναδέλφους τους. Δεν τους… αφαιρείται κάτι που είχαν! Τότε, προς τι η φασαρία, οι πορείες, οι πικετοφορίες για την «υποβάθμιση» του πτυχίου τους; Και τι υποδηλοί η άρνηση πολλών καταξιωμένων ηθοποιών να μπουν στο παιχνίδι αυτής της αδιέξοδης και άνευ ουσίας “επανάστασης”;
H πρόβλεψη του ΠΔ, αφορά ΜΟΝΟ και ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ τα κριτήρια που αφορούν το προσοντολόγιο και το κλαδολόγιο, την εξέλιξη όσων προσλαμβάνονται ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, με την διαδικασία του ΑΣΕΠ. Δηλαδή, για υποψήφιους δημοσίους υπαλλήλους. Οι καλλιτέχνες που
προσλαμβάνονται στο δημόσιο ΟΧΙ για καθαυτό διοικητικά πόστα, αλλά για να καλύψουν καλλιτεχνικές θέσεις με την ευρεία του όρου έννοια, εξαιρούνται ρητά από την διαδικασία του ΑΣΕΠ και το προβλεπόμενο προσοντολόγιο!
Άρα, προς τι η οργή, το μίσος, ο σπαραγμός και η επανάσταση; Πόσοι ηθοποιοί φιλοδοξούν να φύγουν από το επάγγελμα και να προσληφθούν ως υπάλληλοι στο δημόσιο, που σημαίνει αυτόματα ότι όσο είναι ΔΥ απαγορεύεται δια ροπάλου να παίζουν στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο; Γιατί μόνο (οι όσοι…) αυτοί θίγονται, αφού οι όποιες σπουδές τους οπουδήποτε, εξισώνονται με εκείνες των αποφοίτων Λυκείου.
Είπαμε, αναμφισβήτητα χρειάζεται «τακτοποίηση» των σπουδών των καλλιτεχνών σε ιδιωτικές σχολές, αφού είναι σαφώς ανώτερες εκείνων του απλού Λυκείου.
Αλλά χρειάζεται ρύθμιση, με στάθμιση όλων των παραμέτρων που προκύπτουν ως πρόβλημα από την αναβάθμιση- ανωτατοποίηση που αιτούνται οι εξεγερμένοι καλλιτέχνες, με το… σιγοντάρισμα και την… ευγενή χορηγία του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων αριστερών κομμάτων. Που δεν ήταν, δα, και δύσκολη, δεδομένου ότι οι καλλιτέχνες σε μεγάλο βαθμό ανήκουν στην Αριστερά, επηρεάζονται από αυτή και «αγκαλιάζουν» τα αιτήματά της, όσο ανορθόδοξα και μαξιμαλιστικά κι’ αν είναι…
Αλλά, ας πάμε και στην ουσία της αιτούμενης… γενικώς και αορίστως, χωρίς κανόνες και κριτήρια, «ανωτατοποίησης».
Οι ιδιωτικές σχολές ηθοποιών και σκηνοθετών, πολλές εξαιρετικές, δύσκολες και όντως επιπέδου ανώτατων ιδρυμάτων, εκ της υφιστάμενοι συνταγματικής (και αναχρονιστικής, ξεπερασμένης από τις εξελίξεις…) πρόβλεψης. Δεν μπορούν να αναβαθμισθούν και αναγνωρισθούν ως «σχολές ανωτάτης παιδείας», αφού στην Ελλάδα του 2023 απαγορεύεται η ύπαρξη και λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων. Φανατικός υπέρμαχος αυτού του αναχρονισμού, ο ΣΥΡΙΖΑ και… άλλες «προοδευτικές» δυνάμεις! Και η καταξιωμένη σχολή θεάτρου του Εθνικού, ούτε αυτή μπορεί να «ανωτατοποιηθεί», αφού το Εθνικό Θέατρο είναι… Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, άρα εμπίπτει στην συνταγματική απαγόρευση! Και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν στον διάλογο που έχει ανοίξει, ο ΣΥΡΙΖΑ και… οι λοιποί εμμονικοί του αναχρονισμού που τίθενται ακρίτως και αβασάνιστα στο πλευρό των εξεγερμένων καλλιτεχνών, θα συμφωνήσουν στην αναγνώριση «μη κρατικών» ΑΕΙ, που θα χορηγούν πτυχία;
Να θυμίσουμε, για να υπογραμμίσουμε το παράλογο, ότι υπάρχουν απόφοιτοι ξένων πανεπιστημίων που λειτουργούν στην Ελλάδα, τριετών και τετραετών σπουδών, και το πτυχίο τους αναγνωρίζεται σ’ ολόκληρο τον κόσμο πλην της χώρας μας (!), που είναι κάτοχοι μεταπτυχιακών, διδακτορικών, κάποιοι από αυτούς διδάσκουν στο Harvard και άλλα διάσημα πανεπιστήμια ανά τον κόσμο, αλλά για την… ψωροκώσταινα, δεν θεωρούνται παρά μόνον… απόφοιτοι Λυκείου!
Για όλους αυτούς, έχει κάτι να προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή επειδή δεν είναι… πελατεία του εκλογική δεν τον πειράζει η εκ των πραγμάτων υποβάθμισή τους
iefimerida.gr
