Μέγιστη ευθύνη η εντολή διακυβέρνησης και τεράστια η ανάγκη σοβαρής αντιπολίτευσης

Eπειδή βλέπω ότι το αποτέλεσμα της προχθεσινής εκλογικής αναμέτρησης προκάλεσε έκπληξη ένθεν κακείθεν, νιώθω την ανάγκη να καταθέσω δύο σκέψεις.

Πρώτον, δεν θεωρώ ότι οι εκλογικές αναμετρήσεις είναι αγώνες ανάμεσα σε ομάδες που διεκδικούν την κούπα. Η εντολή για διακυβέρνηση μιας χώρας δεν είναι τρόπαιο, αλλά μέγιστη ευθύνη, που προϋποθέτει πάνω από όλα σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Ως εκ τούτου, νικητές και ηττημένοι σε εκλογές δεν υπάρχουν. Αν μάλιστα η επιλογή του υποψήφιου διαχειριστή γίνει με κραυγαλέα πλειοψηφία, αυτό οφείλει να τον κάνει ακόμη πιο προσεκτικό, ακόμη πιο υπεύθυνο, ακόμη πιο σοβαρό, ακόμη πιο κοντά στα αιτήματα και τις ανάγκες του λαού και πάντως σίγουρα, ούτε αλαζονικό, ούτε δεσποτικό.

Αλλά επειδή το αξίωμα «η εξουσία διαφθείρει» (ανθρώπινο ίδιον, βλέπετε) πρώτοι είχαν διατυπώσει οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, ερχόμαστε στην απαραίτητη παρουσία του αντίβαρου, της αντιπολίτευσης, και στον εξαιρετικά σημαντικό ρόλο ελεγκτή, που οφείλει να ασκεί έναντι του κυβερνητικού έργου.

Όταν ο Τρικούπης πρότεινε τη Δεδηλωμένη και την απαραίτητη για την εφαρμογή της παρουσία δύο κομμάτων, δεν το έκανε για να εναλλάσσονται στην εξουσία δύο κόμματα του ίδιου φυράματος. Το έκανε –μεταξύ άλλων- για τη διασφάλιση της ισορροπίας και την προσφορά εναλλακτικής στο λαό.

Ως εκ τούτου, η ενδυνάμωση του απέναντι, όποιου χώρου, αποτελεί αντίβαρο στην εκάστοτε εξουσία και επιβάλλεται να αποκατασταθεί! Για το καλό των πολιτών, για το καλό της Δημοκρατίας, για το καλό της ίδιας της Πολιτικής.

Ο αποδυναμωμένος χώρος της μείζονος αντιπολίτευσης, καλά θα κάνει, αντί να ψέγει το εκλογικό σώμα για την προτίμησή του, να κάτσει κάτω και να κάνει ταμείο πεπραγμένων. Σε πρόσωπα, σε πρόγραμμα, σε στρατηγική.

Αντί να κεφαλαιοποιήσετε την κυβερνητική σας θητεία, κύριοι, και να πατήσετε σε αυτή για τη συνέχεια, την τινάξατε στον αέρα με παιδιάστικες συμπεριφορές και παρωχημένες αντιπολιτευτικές κραυγές. Δεν έφυγαν οι ψηφοφόροι. Τους διώξατε. (Και αν μου επιτρέπετε… Δεν περιστρέφεις την προεκλογική σου εκστρατεία σε σύνθημα για «Αλλαγή». Είναι παλιακό και συνδεδεμένο με άλλο χώρο. Κι εσύ είσαι –θεωρητικώς- φρέσκος και κομίζεις νέα ήθη και νέες προτάσεις…).

Καλό βόλι σε όλους μας.

 *Η Τόνια Μανιατέα είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας