Η Μία Μαρτίνι, χαϊδευτικά Μιμί από το κοινό της (Мia Martini, ψευδώνυμο της Ντομένικα Μπερτέ, Domenica Rita Adriana Bertè, 20 Σεπτεμβρίου 1947 – 12 Μαΐου 1995) υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες Ιταλίδες τραγουδίστριες και τραγουδοποιούς.
Γεννήθηκε το 1947 στο Μπανιάρα Καλάμπρα. Εκπροσώπησε την Ιταλία στην Eurovision 2 φορές: Η πρώτη το 1977 με το τραγούδι Libera με το οποίο κατέλαβε τη 13η θέση και η δεύτερη το 1992 με το τραγούδι Rapsodia με το οποίο κατέλαβε την 4η θέση. Απεβίωσε το 1995 στο Καρντάνο ντι Κάμπο.
Έχει κερδίσει τρεις φορές το βραβείο της κριτικής επιτροπής στον Ιταλικό διαγωνισμό τραγουδιού Σανρέμο.
Κοινώς αποδεκτή ως μία από τις μεγαλύτερες τραγουδίστριες του ιταλικού ρεπερτορίου, φημίζεται για το εκλεπτυσμένο ρεπερτόριό της και το μεγαλείο της φωνητικής της έκτασης, καθώς και για το έντονο πάθος που χαρακτήριζε κάθε της ερμηνεία.
Η Μία Μαρτίνι συνεργάστηκε με πολλούς από τους πιο φημισμένους Ιταλούς συνθέτες έχοντας τραγουδήσει σε διάφορες γλώσσες. Κυρίως στα Ιταλικά, τραγούδησε επίσης και στην Αγγλική, Ισπανική, Γαλλική και Γερμανική γλώσσα, καθώς και στα Ελληνικά (στο τραγούδι Agapimu σε στίχους της ίδιας και του Τζοβάνι Κόντε, μουσική του Ντάριο Μπαλντάν Μπέμπο). Σε αντίθεση με τις περισσότερες τραγουδίστριες της Ιταλίας, τα τραγούδια της δεν έχουν ως μόνιμο επίκεντρο τον έρωτα, αλλά η θεματολογία ακουμπά ποικίλα ζητήματα, όπως τις άσχημες οικογενειακές συνθήκες (για παράδειγμα στο τραγούδι Padre davvero (=Πατέρας στ’ αλήθεια) περιγράφει τη σχέση που είχε με τον πατέρα της), το βιασμό (στο τραγούδι La vergine e il mare (= Η παρθένα και η θάλασσα)), τη θρησκεία (στο τραγούδι Gesù è mio fratello (= Ο Ιησούς είναι αδερφός μου)), τα ναρκωτικά (στο τραγούδι La malattia (= Η ασθένεια)) και την θέση των καταπιεσμένων γυναικών (στο τραγούδι Io donna, io persona (= Εγώ γυναίκα, εγώ άνθρωπος) και στο μεγάλο της σουξέ Gli uomini non cambiano (= Οι άντρες δεν αλλάζουν)), αντλώντας έμπνευση από το σκληρό και βάναυσο παρελθόν της.
Είναι κατά τρία χρόνια μεγαλύτερη αδελφή της Ιταλίδας τραγουδίστριας Λορεντάνα Μπερτέ, με την οποία μοιράζονται την ίδια μέρα γενεθλίων. Το 2019 κυκλοφόρησε η βιογραφική της ταινία Io sono Mia (Είμαι η Μία, αλλά μπορεί να μεταφραστεί και ως Εγώ είμαι δική μου).
