Η μεγάλη αγορά φιλανθρωπίας και η γκρίζα ζώνη

Γράφει ο Τάκης Καμπύλης στο Kreport.gr

Αν είναι κάτι σχεδόν αδύνατο να υπολογιστεί σήμερα στην Ελλάδα είναι το συνολικό ποσό που διατίθεται ετησίως σε φιλανθρωπίες. Γιατί εκεί υπάρχει και  μια γκρίζα ζώνη όπου διακινούνται σύμφωνα με τις περισσότερες εκτιμήσεις- δεκάδες  εκατομμύρια: Δωρεές σε χρήμα, σε υπηρεσίες, σε προϊόντα  και σε ακίνητα διασκορπίζονται  στις ενορίες και σε ιδρύματα, σε οργανώσεις γύρω από μοναστήρια, σε τοπικούς συλλόγους ή φορείς , που δεν έχουν ελεγχθεί ποτέ μέχρι σήμερα.

Σε μια εποχή που το κίνημα αλληλεγγύης  εκσυγχρονίζεται, η Εκκλησία παραμένει ο μεγάλος ασθενής. Παρότι, τα τελευταία 20 χρόνια όχι μόνο δείχνει να έχει αντιληφθεί το πρόβλημα αλλά και επιχειρεί την αντιμετώπισή του.

Η πρώτη σοβαρή προσπάθεια ήταν με την ίδρυση της «Αλληλεγγύης» από τον Χριστόδουλο. Να συγκεντρώσει δηλαδή η Αρχιεπισκοπή όχι μόνο ένα μέρος από το κεφάλαιο φιλανθρωπίας στο εσωτερικό που μέχρι πρότινος διασπειρόταν και τελικά χανόταν από κάθε έλεγχο αλλά κι από κάθε αξιολόγηση, αλλά και να διεκδικήσει και μεγάλα διεθνή προγράμματα.

Βέβαια τα περί οικονομικού «ελέγχου» από την Εκκλησία ή στην Εκκλησία έχουν διαχρονικά αποδειχτεί φενάκη.

Μια κακή στιγμή (όχι η μοναδική) ήταν όταν  μερικοί τόνοι κοτόπουλα ως βοήθεια από την Ελλάδα δεν έφθασαν στο Ιράκ. Η «Αλληλεγγύη» τότε έκλεισε, τουλάχιστον τυπικά. Ανασυστάθηκε  γρήγορα ως «Αποστολή» ενδεικτικό της σημασίας που δείχνει στο θέμα και ο διάδοχος του Χριστόδουλου, αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.  Και μέχρις στιγμής, η «Αποστολή» δείχνει να αποφεύγει τα λάθη της μητρικής  «Αλληλεγγύης».

Σ’ αυτό το κλίμα η δράση του π. Αντώνιου δεν είχε ξεφύγει της προσοχής της Αρχιεπισκοπής.  Πρώτος ο Χριστόδουλος του είχε ζητήσει να «προσέξει τι κάνει» και να μπει κάτω από την ομπρέλα της Εκκλησίας, το ίδιο στη συνέχεια και ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ο οποίος φέρεται να του είπε «ανοίγεσαι πολύ και δεν είναι τρόπος αυτός». Τι εννοούσαν; Το είπε σαφώς ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας όταν τον συνάντησε (2020)  πριν από τα εγκαίνια δομής της «Κιβωτού» στη Μεσσηνία: Χαρακτήρισε ως «αντιθεολογικό και αντιεκκλησιαστικό» το χαρακτήρα και τη λειτουργία της δομής και μάλιστα δεν παρέστη στα εγκαίνια για να μην τη νομιμοποιήσει.

Ανάλογη ήταν η ενόχληση και άλλων Μητροπολιτών, αναφέρονται οι Ιωαννίνων, Κονίτσης, Χίου και Βόλου, δηλαδή  όπου εγκαινιάστηκαν δομές της «Κιβωτού».

Ο λόγος;  Στην ηγεσία της Εκκλησίας είχε εκτιμηθεί ότι η οργάνωση, η παρεχόμενη εκπαίδευση και η γενικότερη  στάση της «Κιβωτού» σε πολλά ζητήματα, δεν ήταν ανάλογη αυτής που απαιτεί ένα εκκλησιαστικό ίδρυμα. Και το σημαντικότερο: Δεν δεχόταν έλεγχο από την Εκκλησία. Αλλά, όπως έλεγαν χαρακτηριστικά από την Αρχιεπισκοπή, «αν δεν ήταν παπάς θα μάζευε όλα αυτά τα χρήματα»;

Βέβαια, υπάρχουν και άλλοι ιερείς  που διοικούν  οργανώσεις με σημαντική εμβέλεια  αλλά δεν τους έχει καταγγείλει η Αρχιεπισκοπή. Γιατί αυτόν;

Αναμφίβολα, εκείνο που έγειρε την πλάστιγγα ήταν η  επιθετικότητα  του π. Αντώνιου, όχι μόνο επειδή εισέβαλε στο χώρο των μεγάλων χορηγών και σε σημαντικές τοπικές φιλανθρωπικές αγορές, αλλά ήταν και ο τρόπος που το έκανε, σχεδόν ηγεμονικά, σίγουρος ότι το ράσο και η δήθεν ριζοσπαστικότητά του θα τον διατηρούσαν στο απυρόβλητο.