ART ATHINA: Η γκαλερί ALMA συμμετέχει με την έκθεση “ΣΥΝ-ΑΝΤΙ-ΘΕΣΕΙΣ”

85

ART ATHINA: Η γκαλερί ALMA συμμετέχει με την έκθεση “ΣΥΝ-ΑΝΤΙ-ΘΕΣΕΙΣ” – Μπουθ L20 – με τους Μαρία Βλαντή, Κώστα Παπανικολάου, Pat Andrea, Τάκη  Γερμενή, Κατερίνα Μερτζάνη, Δημήτρη Κόκορη

Η μνήμη, αλλάζει. Κάθε φορά που γίνεται η διήγηση μιας ανάμνησης, ανακαλείται το παρελθόν μέσα από τα φίλτρα των εμπειριών του τώρα, όταν εκφέρεται η ιστορία, πλάθεται και τροποποιεί τη μνήμη. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τις παραδοσιακές μεθόδους εικονοπλασίας. Κάθε έργο ενσωματώνει τη μνήμη της εκάστοτε καλλιτεχνικής παράδοσης, όταν οι καλλιτέχνες εκφράζουν τα πάθη, τις επιθυμίες και τα συναισθήματα τους, ανανεώνουν και μεταλλάσσουν την εικαστική γλώσσα του μέσου που έχουν επιλέξει.

Η έκθεση “ΣΥΝ-ΑΝΤΙ-ΘΕΣΕΙΣ” εξερευνά τον τροπο που ανανεώνεται η γλώσσα της ζωγραφικής και της γλυπτικής, μέσα από τις συνθέσεις και αντιθέσεις των καλλιτεχνών: Μαρία Βλαντή, Κώστας Παπανικολάου, Pat Andrea, Τάκης Γερμενής, Κατερίνα Μερτζάνη, Δημήτρης Κόκκορης.

Ο Pat Andrea στρέφει το βλέμμα μας στην εσωτερική εμπειρία. Τα ψυχαναλυτικά έργα του, θυμίζουν όνειρα, η γυναίκα κυριαρχεί σε κάθε φαντασίωση. Ο Pat Andrea πραγματεύεται τον κόσμο του ασυνείδητου, την αναζήτηση επιθυμίας, παρατηρεί και αναλύει τις ανθρώπινες σχέσεις, τα αρχέτυπα, τις σχέσεις των φύλων. Συχνά καταπιάνεται με θέματα που αφορούν τη γονιμότητα, τη βία, το φόβο, την απόλαυση, το θάνατο, και συνήθως αντιμετωπίζει τα θέματαάτου με χιούμορ, θυμίζοντας το θετικό πρόσημο της έννοιας του ευνουχισμού.

Ο Τάκης Γερμενης ζωγραφίζει πορτρέτα ανθρώπων που κυρίως λόγω της οικονομικής κρίσης βρέθηκαν στον δρόμο. Πορτρέτα άστεγων, τοξικοεξαρτημένων και κυρίως σεξεργατριών. Στα έργα του εμφανίζονται παράλογα στοιχεία, έχουν να κάνουν με την φρίκη που βιώνουν αυτές οι γυναίκες ύστερα από την καταβαράθρωση της ύπαρξης τους, αναμεμειγμένα με τις παραισθήσεις που προξενούν οι διάφορες ουσίες. Οι γυναίκες που ζωγραφίζει ο Γερμενής, μεταμορφώνονται σε άγιες.

Τα έργα της Κατερίνας Μερτζάνη προτείνουν μια στιγμή αναστοχασμού ως προς τα φαινόμενα της ανθρωποκαίνου. Με τη χρήση του κολλάζ και μεικτών τεχνικών, η καλλιτέχνις επεξεργάζεται μια διάτρητη δομή για να παρουσιάσει τον σύγχρονο κόσμο ως περίπλοκο κατακερματισμένο παζλ με χαμένα κομμάτια.

Ο Δημήτρης Κόκορης φέρνει λίγη αλητεία με το έργο “Σούζα”,  χρησιμοποιεί τοπίο γεμάτο φαλλικά σύμβολα και  ένα υβρίδιο ζώου-ανθρώπου που βρίσκει τις ρίζες του στη μυθολογία και στο πρωτόγονο. Όπως η εποχή έτσι και η προσωπικότητα – το έργο του ενσωματώνει την σύγχυση που χαρακτηρίζει την ζωή στην πόλη και τις  πολλαπλές συνθέτες αφηγήσεις της.

Στο έργο της με τίτλο “Παραθέσεις ΙΙΙ”, η Μαρία Βλαντή παρουσιάζει μία μεγάλων διαστάσεων σύνθεση, δουλεμένη με πηλό υψηλής θερμοκρασίας. Η δημιουργία αυτή αποτελεί μία συνάθροιση ομοιόμορφων αυστηρών επιβλητικών όγκων, σε αντιπαράθεση με μία σειρά πιο ελεύθερων εύθραυστων επίπεδων στοιχείων. Η εικαστική της πρόταση μας παραδίδεται ως μία αντιφατικά αυτούσια αμφισημία, την οποία ο θεατής καλείται να ερμηνεύσει.

Τα υπερβατικά έργα των έξι καλλιτεχνών θυμίζουν πως «όσα δεν φτάνει ο λόγος, τα φτάνει το χέρι του δημιουργού». Μέσα από τα έργα τους η παράδοση συνεχίζει την εξέλιξη της, και η ανθρώπινη επιθυμία βρίσκει την άρθρωση της.

Κείμενο: Στέλλα Αγγελίδου

Pat Andrea, Eva & Lilith, Oil & caseine

ALMA GALLERY GOES ART ATHINA

“SYN/ANTI-THESIS” 

Participating artists: Maria Vlandi, Kostas Papanikolaou, Pat Andrea, Takis Germenis,
Katerina Mertzani, Dimitris Kokkoris

Memory evolves. Whenever we recount a memory, it resurfaces filtered through our current experiences. Our present perspective moulds and alters the memory as we narrate the story. This phenomenon parallels the way traditional painting techniques undergo a transformation. Every artwork embodies the memory of its corresponding artistic tradition. When artists channel their passions, desires, and emotions into their work, they breathe new life into and reshape the visual language of their chosen medium.

The exhibition “SYN-ANTI-THESIS” explores the way in which the language of painting and sculpture is renewed, through the compositions and contrasts of the artists: Maria Vlandi, Kostas Papanikolaou, Pat Andrea, Takis Germenis, Katerina Mertzani, Dimitris Kokkoris.

Pat Andrea directs our attention towards the realm of inner experiences. His psychoanalytic artworks evoke the essence of dreams, where the feminine figure dominates every fantasy. Pat Andrea delves deep into the realm of the unconscious, exploring the pursuit of desire while observing and analyzing human relationships, archetypes, and gender dynamics. His themes often encompass fertility, violence, fear, pleasure, and death. He frequently approaches these subjects with humour, alluding to the affirmative aspect of the concept of castration.

Takis Germenis creates portraits of individuals who, largely due to the financial crisis, have ended up living on the streets. These portraits depict homeless individuals, drug addicts, and predominantly sex workers. Within his works, surreal elements emerge, reflecting the profound horror these women have endured as their lives unravelled, intertwined with the hallucinations induced by various substances. Germenis’ portrayal of these women transcends their reality, elevating them to a saintly status.

Katerina Mertzani’s artworks call for a moment of contemplation towards the effects of the Anthropocene. Employing collage and mixed media techniques, the artist constructs a perforated structure that presents the contemporary world as an intricate, fragmented puzzle with missing pieces.

Painter Kostas Papanikolaou delves into the realm of memory, where the constructed image possesses more power than its lie. By employing traditional iconography techniques, he transports viewers to places of recollection, such as historic Smyrna. Papanikolaou’s artworks are woven with multiple associations, serving as a silent lament and an appeal to embrace sensitivity.

Dimitris Kokkoris introduces an air of nomadism into his artwork “Souza.” Within this piece, he employs a landscape rich in phallic symbolism and animal-human hybrid creatures that draw inspiration from both, mythology and primal origins. Reflecting the spirit of the era and the human experience, his work encapsulates the perplexing nature of urban life and its multifaceted narratives.

In the sculpture “Paratheses III”, Maria Vlandi introduces a grand-scale composition crafted from high-temperature clay. This piece is an aggregation of strict, monumental volumes that contradict a series of free-form fragile elements, a juxtaposition of ambiguity, which the viewer is encouraged to interpret.

The metaphysical works of the six artists remind us that “what the word cannot reach, the hand of the creator can”. Through their works, the tradition continues its evolution, and human desire finds its articulation.

Text: Stella Angelidou

Διάρκεια

14 – 17 Σεπτεμβρίου 2023 

Εγκαίνια 

Πέμπτη 14/09, 18:00 – 22:30
* Εισοδος μόνο με πρόσκλησεις

Τοποθεσία 

Ζάππειο Μέγαρο

Είσοδος για το κοινό 
Ωράριο 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 15 ΈΩΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ
12.00 – 21.00