Είμαστε εν τέλει οι ατελείς επιθυμίες μας.

O Παλαμάς, η φιρμάτη κυρία και η κατάργηση του Εκεβι

Της Ελένης Καλογερίνη

Αν μπορούσε να φανταστεί ο Παλαμάς ότι ο λόγος του θα γινόταν προωθητική ενέργεια στα χείλη της γνωστής φιρμάτης κυρίας που προωθεί τηλεοπτικά το brand της επιχείρησής της, υποθέτω ότι θα είχε αποδράσει σ΄έναν μακρινό ορίζοντα ή αλλιώς θα ήταν ήδη μια μάσκα εξωτική, ανώφελη στο χρόνο. Αφήστε πια εκείνη τη.. ψυχολογία της ύλης. Μου θυμίζουν πάραυτα το τρεχαλητό, την ανυπομονησία, τα τυχόν λάθη στην κειμενογραφία των εφημερίδων «μα καλά, ο αρχισυντάκτης δεν το είδε.. ούτε ο διευθυντής σύνταξης;», «και η επιμελήτρια τι έκανε;».

Παλαμάς, προσωπικά αντικείμενα μουσείο via the best.gr
Παρεμπιπτόντως, εκτός της κοινής λογικής, χάσαμε (ανεξήγητα) και την πρόσβαση στο Αρχείο Ψηφιοποιημένων Περιοδικών του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (εκεβι). Τι ακριβώς σημαίνει η κατάργησή του; Με ένα κλικ και έναν όρο αναζήτησης είχες πρόσβαση στο έντυπο που ήθελες με πληθώρα πληροφοριών από το πρώτο τεύχος του μέχρι το χιλιοστό. Όχι μόνον για ανάγνωση αλλά για έρευνα. Έρευνα. Ελάχιστα ψηφιακά τεκμήρια βρίσκεις πλέον στο Ελληνικό Ιδρυμα Πολιτισμού με δικαίωμα ανάγνωσης και όχι αναζήτησης. Γιατί δεν μεταφέρθηκαν όλα εκεί; Τι σημαίνει ‘άδεια από τον εκδότη;’. Γιατί ‘καταστρέφονται’ υποδομές που αποδεδειγμένα έχουν προωθήσει πολιτισμικά, θεσμικά την γνώση -ανάγνωση, την Ιστορία μας εξαφανίζοντας το ψηφιακό της αποτύπωμα στο χρόνο;
Είμαστε εν τέλει οι ατελείς επιθυμίες μας, οι τέλειοι ρόλοι, τα υποκατάστατα που σέρνονται εν τω βάθει -τόσο όσο χωράει ο τηλεοπτικοδιαδικτυακός χρόνος, τα happy end και τα λογής botox ευημερίας που αλλάζουν κατά καιρούς εικόνα. Μακράν.
( «Του Κώστα και του Παλαμά μου, που γράφει για τον κόσμο, και που δε γράφει πια στους φίλους. Ψυχάρης». Αφιέρωση του Ψυχάρη στο εσώφυλλο βιβλίου του Ερνέστ Ρενάν και προσωπικά αντικείμενα του Παλαμά. Από το Ίδρυμα Κ. Π.)