Janet Λιοδάκη
Άγρια Κρήτη

Επιμέλεια Ίρις Κρητικού

Εγκαίνια έκθεσης: Πέμπτη 9 Ιανουαρίου, 17:30-22:30
Διάρκεια έκθεσης: 9 Ιανουαρίου έως 1^η Φεβρουαρίου 2025

Η αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος καλωσορίζει το νέο έτος παρουσιάζοντας την Janet Λιοδάκη σε μια ατομική έκθεση ζωγραφικής με τίτλο «Άγρια Κρήτη», σε επιμέλεια της Ιστορικού Τέχνης Ίριδας Κρητικού. Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 17:30-22:30, ενώ η έκθεση θα είναι ανοιχτή για το κοινό έως την 1η Φεβρουαρίου 2025.

Η Janet Λιοδάκη επιστρέφει μετά από δύο χρόνια στον Τεχνοχώρο με μια νέα έκθεση με θέμα την αγαπημένη της Κρήτη, αναδεικνύοντας την άγρια ομορφιά του νησιού με την πανέμορφη και πολυποίκιλη βλάστηση του. Η καλλιτέχνης μας μεταφέρει από τα άνθη και τα λουλούδια του κήπου της, βασική θεματική της προηγούμενης έκθεσης της, στην άγρια χλωρίδα της Κρήτης χρησιμοποιώντας γήινους τόνους και σε συνδυασμό με την σχεδιαστική της λιτότητα και την εντυπωσιακή της ευκρίνεια δίνει μια αίσθηση ζωντάνιας. Ερχόμενος κανείς στην έκθεση πλημμυρίζει από γαλήνη και ταξιδεύει στην φύση ξεφεύγοντας για λίγο από τη βουή της πόλης.

Η Ιστορικός Τέχνης Ίρις Κρητικού αναφέρει για την έκθεση: «Με σχεδιαστική και χρωματική καθαρότητα που σχεδόν ξαφνιάζει εξαιτίας της ακρίβειας και της στιλπνότητας που διέπει κάθε γραμμή, κάθε απόφαση ένσαρκου χρώματος, η ζωγράφος μεταπλάθει και ενεργοποιεί την κρητική φύση, αιχμαλωτίζει με τρόπο απέριττο και σχεδόν αγιογραφικό την αλήθεια του βλέμματος, δημιουργώντας παλλόμενα πεδία μικρών οπτικών θαυμάτων. Υπογραμμίζοντας τις γαιώδεις χρωματικές εξάρσεις που διέπουν τη σύνθεση, συγκροτώντας και συγκρατώντας εκ του φυσικού το επιλεγμένο οπτικό πλάνο. Φωτίζοντας έτσι ένα εξομολογητικό περιπατητικό απόθεμα, ένα συμβολικό σημείο έξεργων φυσικών συμβάντων που γνωρίζει ως εαυτόν.» και συνεχίζει λέγοντας «Ζωγραφίζοντας την άγρια Κρήτη, «το άνθος της Μεσογείου», η Janet Λιοδάκη διασώζει ταυτόχρονα τη συναρπαστική, αρχέγονη και αυτοφυή χλωρίδα της που κατάγεται από τα βάθη του χρόνου.»

Σύντομο Βιογραφικό:
Η Τζάνετ Λιοδάκη γεννήθηκε το 1953 στο Sheffield της Αγγλίας, ενώ από το 1975 ζει και εργάζεται μόνιμα στα Χανιά. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές της στο Windsor College σπούδασε στο High Wycombe College of Technology με κατεύθυνση τις εικαστικές τέχνες για ένα έτος (1970) ενώ από το επόμενο έτος σπούδασε στο Cardiff College of Arts, ζωγραφική και γλυπτική (1971-1973). Εκθέτει σταθερά στην Ελλάδα από το 1978, ενώ παρέδιδε μαθήματα ζωγραφικής και σχεδίου σε παιδιά δημοτικού και γυμνασίου για αρκετά χρόνια (1994-2000).

Η πρώτη ομαδική έκθεση στην οποία έλαβε μέρος στην Ελλάδα, ήταν στο Βρετανικό Συμβούλιο στην Αθήνα, με Βρετανούς καλλιτέχνες που ζούσαν στην Ελλάδα. Έχει πραγματοποιήσει 12 ατομικές εκθέσεις ενώ έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από 35 ομαδικές εκθέσεις σε Ελλάδα και Αγγλία.

Τα έργα της έχουν δημοσιευθεί σε 12 καταλόγους ομαδικών εκθέσεων, μεταξύ αυτών σε ένα κατάλογο ομαδικής έκθεσης της Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων και στον κατάλογο του Μουσείου Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου της Συλλογής Κ. Σχιζάκη. Έργα της Τζάνετ Λιοδάκη βρίσκονται στο σύλλογο Εικαστικών Τεχνών του Ανοιχτού Πανεπιστημίου της Βρετανίας καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, την Αγγλία, σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες και στις ΗΠΑ.

Το Μάιο του 2023 πραγματοποίησε την ατομική της έκθεση στην αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος σε επιμέλεια της Ίριδας Κρητικού. Το καλοκαίρι του 2024 έλαβε μέρος στη ομαδική έκθεση «Πλόες 30 – Προς τον Κήπο των Εσπερίδων» στο Ίδρυμα Πέτρου και Μαρίκας Κυδωνιέως στην Άνδρο σε επιμέλεια της Αθήνας Σχινά. Τέλος το Σεπτέμβριο 2024 πήρε μέρος στην Art Athina 2024 στο περίπτερο της αίθουσας τέχνης Τεχνοχώρος στο Ζάππειο Μέγαρο.

Χορηγοί επικοινωνίας είναι οι Art22, www.artpointview.gr
Χορηγός οίνου είναι το Wine o clock.

Εγκαίνια έκθεσης: Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 17:30-22:30

Ημέρες και ώρες λειτουργίας:

Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 11:00 – 14:30 & 17:30 – 20:30
Τετάρτη 11:00-17:00, Σάββατο 11:00-16:00

Κυριακή, Δευτέρα κλειστά

Αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος
Λεμπέση 12, Αθήνα | metro Ακρόπολη
Τηλέφωνο 211 182 38 18
www.technohoros.org | info@technohoros.org

   Το μαγικό βοτάνι

Ο Δίχταμος στον εγκρεμό ριζοβολά κι ανθίζει
και στου βουνού τη λειτρουγιά λιβανωτό σκορπίζει. *

* απόσπασμα από μαντινάδα της λαογράφου και συγγραφέα Ελένη Πλαγιωτάκη-Σαατσάκη (καταγραφή απαγγελίας: Γιορτή του Έρωντα (Δίκταμου), Έμπαρος, 2002).

Και για σένα κανείς δεν είχε ακούσει
Για σένα ούτε το δίκταμο ούτε το μανιτάρι
Στα μέρη τ΄ αψηλά της Κρήτης τίποτα
Για σένα μόνο δέχτηκε ο Θεός να μου οδηγεί το χέρι…

Οδυσσέας Ελύτης, Το Μονόγραμμα (απόσπ.)

Έχουν περάσει σαράντα χρόνια από την πρώτη εκείνη μεθυστική εμπειρία της ανασκαφής στην κρητική γη. Σεπτέμβριος 1984, Αρχαία Ελεύθερνα, με τον ήλιο να καίει και τη σπάνια βροχή να ευλογεί. Με τα διάσπαρτα όστρακα της τομής να γυαλίζουν στο κοκκινωπό χώμα, ανάμεσα στα σπάρτα και τους σγουρούς σταχτοπράσινους θάμνους της μαλοτήρας. Στο δεκατιανό, στον ίσκιο των δέντρων, μαζί με το ζυμωτό ψωμί της προηγούμενης μέρας και το μικρό κομμάτι της τραχιάς κρητικής γραβιέρας που μας αναλογούσε, οι εργάτες κερνούσαν απλόχερα λάφυρα: ρόδια, βατόμουρα, σταφύλια αγίνωτα, αγριοάχλαδα και κόκκινα μηλαράκια, κυδώνια στυφά, χλωρά καρύδια και τσάγαλα, αγκιναράκια και αβρωνιές, σταμναγκάθια αρτισμένα με λίγη ρακή.

Έχουν περάσει σαράντα χρόνια από τις πρώτες μου καταβάσεις στις αξέχαστες εκείνες χαράδρες, από τα γενναία μας περπατήματα στα κρητικά όρη και τα οδοιπορικά στα φαράγγια, ανάμεσα σε αγκάθια, αίγες και αγρίμια, από τους μικρούς αναπαμούς σε άδεια ορεινά καφενεία, σε δασωμένα βυζαντινά ξωκλήσια και λιθοσπαρμένα μιτάτα, ζωσμένα από τις λιγοθυμικές ευωδιές του ανέμου που διαπερνούσε τα χώματα και τα δέντρα, από τις εξαίσιες εκείνες ολονυχτίες στις ερημιές.

Στην Άγρια Κρήτη της Janet Λιοδάκη, ξαναβρίσκω όλα εκείνα τα ηχοχρώματα και τις μυρωδιές και τα έντονα συναισθήματα που κάποτε με αιχμαλώτισαν. Τη λιτή παλέτα των γήινων, των μικρών λευκών και των χοντροκόκκινων, αναβλύζουσα από κάποια μινωική ανθισμένη τοιχογραφία. Τους σβώλους του χώματος, το χνούδι των φύλλων, την αιχμηρή κόψη της πέτρας, τους αγκαθωτούς σφουγγαρόσχημους αστραγάλους που διασώζουν τον τολμηρό αναβάτη, τις δροσοσταλίδες του πρωινού επάνω στους νεαρούς βλαστούς. Στο σύμπαν της Αγγλίδας ζωγράφου που αγάπησε την Κρήτη σφοδρά και έγινε κομμάτι της εδώ και δεκαετίες, η άγρια χλωρίδα του νησιού αποτελεί οργανικό μίτο πάθους και εξερεύνησης, αποτύπωσης και ανασύστασης. Έχοντας παρουσιάσει στην προηγούμενη ενότητα της δουλειάς της τις μυστικές συμφωνίες του χανιώτικου κήπου της, όπου οι ανάσες, οι συνευρέσεις και τα εκρηκτικά χρωματικά μοτίβα των ανθών και των πλοχμών απαθανατίζονταν με τρόπο ενδελεχή και ανεξίτηλο, η Janet Λιοδάκη επιχειρεί τη φορά αυτή με γραφή και ζωγραφική καθηλωτική, να μας γνωρίσει τη θριαμβική γυμνότητα, την άγρια ωραιότητα του κρητικού τοπίου και τόπου.

Με σχεδιαστική και χρωματική καθαρότητα που σχεδόν ξαφνιάζει εξαιτίας της ακρίβειας και της στιλπνότητας που διέπει κάθε γραμμή, κάθε απόφαση ένσαρκου χρώματος, η ζωγράφος μεταπλάθει και ενεργοποιεί την κρητική φύση, αιχμαλωτίζει με τρόπο απέριττο και σχεδόν αγιογραφικό την αλήθεια του βλέμματος, δημιουργώντας παλλόμενα πεδία μικρών οπτικών θαυμάτων. Υπογραμμίζοντας τις γαιώδεις χρωματικές εξάρσεις που διέπουν τη σύνθεση, συγκροτώντας και συγκρατώντας εκ του φυσικού το επιλεγμένο οπτικό πλάνο. Φωτίζοντας έτσι ένα εξομολογητικό περιπατητικό απόθεμα, ένα συμβολικό σημείο έξεργων φυσικών συμβάντων που γνωρίζει ως εαυτόν.

Ζωγραφίζοντας την άγρια Κρήτη, «το άνθος της Μεσογείου», η Janet Λιοδάκη διασώζει ταυτόχρονα τη συναρπαστική, αρχέγονη και αυτοφυή χλωρίδα της που κατάγεται από τα βάθη του χρόνου. Αιωνόβια δέντρα, θάμνοι και ανάμεσά τους εκατοντάδες ενδημικά φυτά, φυτρώνουν στα βουνά, τα φαράγγια, τα σπήλαια και τα ανατολικά οροπέδια, τις ορεινές λίμνες, τις σφακιανές μαδάρες. Κυπαρίσσια και καστανιές, βελανιδιές και πλατάνια, αγριαμυγδαλιές και κρητικοί κέδροι, φοίνικες του Θεόφραστου, ροδιές, χαρουπιές και αρχαίες ελιές ή φραγκόριζες, μπλεγμένες σε μονοκονδυλιά με ασφεντιλιές, αντραμυθιές, αγκαραθιές, καλοκοιμηθιές και αλισφακιές. Αμπέλια, κισσοί, κουμαριές, μυρτιές, ροδοδάφνες και σφάκες, πρίνοι, σκίνοι, βάτοι και έβενοι, θυμάρια και θρούμπες, αστύρακες, αζόγυροι, αχινοπόδια και κατσοπρίνια, λυγαριές, σπαραγγιές και ασπάλαθοι, έρεικοι, δρακοντιές και ελίχρυσα, ζωγραφίζονται σαν μικρές προσευχές στις δύσβατες κορυφές της Δίκτης και στους γκρεμνούς του δίκταμου -του απόρθητου έρωντα της κρητικής γης. Όλα συντάσσονται και διασώζονται εδώ, στο ευλαβικό οδοιπορικό της ζωγράφου, ενσαρκώνοντας τα ίχνη του Διός, της Αρτέμιδας και της Ειλειθύιας, επιβεβαιώνοντας με τη διαχρονική ύπαρξη και την κυριολεκτική και μεταφορική θεραπευτική ιδιότητά τους, τις περιγραφές του Ομήρου και του Αριστοτέλη, τα συγγράμματα του Ιπποκράτη, του Διοσκουρίδη και του Γαληνού.

Ίρις Κρητικού
Αρχαιολόγος, Ιστορικός της Τέχνης

Eγκαίνια, Παρασκευή 17  Ιανουαρίου 2025.

Διάρκεια της έκθεσης έως 25 Ιανουαρίου 2025

H Gallery Art Project Space παρουσιάζει την ατομική έκθεση ζωγραφικής του Δημήτρη Μουστάκη με τίτλο «Εικόνες ενός φευγαλέου κόσμου».  Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή 17 Ιανουαρίου στις 18:00-21:30, με διάρκεια έκθεσης έως τις 25 Ιανουαρίου 2025.

Ο Δημήτρης Μουστάκης παρουσιάζει μια σειρά έργων εμπνευσμένη από την ιαπωνική τέχνη ταξιδεύοντας τον θεατή σε τόπους μακρινούς και σε εποχές αλλοτινές. Εικόνες με κύριο στοιχείο τη φύση της ανατολής αναδεικνύοντας την απαλότητα των χρωμάτων και τη φυσικότητα του φωτός . Πρόκειται για μια έκθεση που οι Ιμπρεσιονιστικές εικόνες του φυσικού κόσμου, λουλούδια, κλαδιά, πουλιά, ψάρια, κυριαρχούν διαθλασμένες μέσα από τον κώδικα της ιαπωνικής ζωγραφικής. Θα έλεγε κανείς πως  μέσα από τον ευρύτερο κανόνα της απωανατολικής εικονογραφίας μαθαίνουμε πρώτα ένα τυπικό εικαστικό λεξιλόγιο, και ύστερα παρατηρούμε τη φύση για να φέρουμε τον ζωντανό κραδασμό της μέσα στο απεικονιστικό πλαίσιο. Με μια έννοια, εικόνες εικόνων, όπου η επιτελεστική  δεξιοτεχνία συναγωνίζεται το «αντικείμενο».   


Σύντομο Βιογραφικό:

Ο Δημήτρης Μουστάκης γεννήθηκε στην Αθηνά και σπούδασε διακόσμηση και γραφικές τέχνες στη σχολή Βακαλό .Έχει εκθέσει στη γκαλερί του περιοδικού ΒΑΒΕΛ το 2001, στο πολυχώρο ΜΙΚΡΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ το 2004, στη γκαλερί ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΩΝ το 2006, το 2007 και το 2009 και στη γκαλερί ΑΡΤ ΖΟΝΕ 42 το 2015. Επίσης έχει συμμετοχές  σε ομαδικές εκθέσεις σε διάφορες γκαλερί.

Χορηγοί επικοινωνίας είναι Art22,  www.artpointview.gr
Χορηγός οίνου εγκαινίων είναι Materia prima.

Ημέρες και ώρες λειτουργίας:
Τρίτη: 17:00–21:00   
Πέμπτη & Παρασκευή: 12:00–20:00
Σάββατο: 11:00–15:00
Κυριακή, Δευτέρα, Τετάρτη κατόπιν ραντεβού

Χώρος διεξαγωγής:

Πολυχώρος Art Project Space
Φαλήρου 66, Αθήνα, Πλησίον ΕΜΣΤ | Σταθμός Metro FIX | Τηλ. 2117504180
e-mail: info@artprojectspace.gr

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΠΕΙΡΑΙΑ

Εικόνες και Ινδάλματα

Ένα οφειλόμενο αφιέρωμα στον Αλέξανδρο Μωραϊτίδη

10 – 25 Ιανουαρίου 2025

Oργάνωση: Δήμος Σκιάθου,

Δήμος Πειραιά & Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά

                                        Επιμέλεια:  Ίρις Κρητικού

«Ἔλαβον μέρος», σημειώνει ο Αλέξανδρος Μωραϊτίδης «εἰς ὅλας τὰς ἑορτάς της καὶ πανηγύρεις». Στη Σκιάθο, τον γενέθλιο τόπο του, ήταν παρών σε λιτανείες και σε χορούς, όπως στον «ἀρχαιοπρεπῆ αὐτῆς χορόν, τὴν θέλγουσαν μὲ τὴν δυσπερίγραπτον πρωτοτυπίαν της Καμάραν». Εκεί περπάτησε και ανάσανε σε «ὅρμους καὶ λιμενίσκους», «εἰς κορυφὰς βουνῶν», «δρυμούς καὶ κοιλάδας», σε τόπους δασωμένους  και ακροθαλασσιές όπου «κάθε κλαρὶ μυρτιᾶς ἤ πεύκης», του εκμυστηρευόταν «καὶ μίαν παλαιὰν ἱστορίαν, καὶ κάθε λιμενίσκος» «καὶ ἕνα παραμῦθι». Σε μέρη έρημα του προσφιλούς νησιού του, ξαπόστασε σε ταπεινά εξωκκλήσια που «ὡσὰν ἔμψυχα» τον «χαιρετούσαν» και του έλεγαν «Καλῶς μᾶς ἦλθες. Καλῶς μᾶς ἦλθες». Έγραψε ιστορίες για τον τόπο του μα και για τα σπαρμένα γύρω του ερημονήσια που το καθένα «ξεύρει νὰ διηγηθῇ καὶ μίαν ἱστορίαν, ἕνα ναυάγιον, ἕνα τρακάρισμα, μία  πνοή «αὔρας λεπτῆς».

Την βαθιά του ωστόσο επιθυμία, οι αποτυπώσεις αυτές των λογισμών και της κατανυκτικής γραφής του να περάσουν τα σύνορα της Σκιάθου, να συλλάβουν και να μεταλαμπαδεύσουν το οικουμενικά μα και πνευματικά ωσεί αδούλωτο ελληνικό, την εκφράζει ο συγγραφέας με λέξεις σαφείς, εξηγώντας ότι θα ήθελε τα γραπτά του να έχουν χαρακτήρα «ὄχι ἑλληνικὸν ἁπλῶς ἀλλὰ ἐθνικὸν», Να τραπούν οι εξιστορήσεις του στου «Γένους εἰκόνες καὶ ἰνδάλματα», ώστε να αποτελούν στοιχεία συλλογικής μνήμης της εποχής «ὅτε ἡ πατρὶς ἡμῶν δὲν εἶχε ἄλλα στοιχεῖα πολιτισμοῦ πλὴν τῆς πίστεως καὶ τῶν ἐθίμων».

Η έκθεση «Εικόνες και Ινδάλματα», απηχώντας αυτήν την επιθυμία και ακολουθώντας τις προηγούμενες τιμητικές και εξαιρετικές συνεργασίες με τον Δήμο Σκιάθου, σχεδιάστηκε ως μια απόπειρα έμψυχης ιχνηλάτησης του βίου και του έργου του «άλλου» Αλέξανδρου. Του τριτοξάδελφου του Παπαδιαμάντη, του κορυφαίου -αν και λιγότερο γνωστού- Έλληνα λογοτέχνη Αλέξανδρου Μωραϊτίδη. Παρουσιάστηκε το καλοκαίρι του 2024 στη Σκιάθο, στην εμβληματική Οικία-Μουσείο Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και στην παρακείμενη σημαντική νέα προσθήκη στον πολιτισμικό χάρτη του νησιού, την Οικία-Μουσείο του λογοτέχνη Ζήση Οικονόμου, εκπληρώνοντας έναν οφειλόμενο φόρο τιμής για το σημαντικό αυτό πνευματικό τέκνο της Σκιάθου. Παρουσιάζεται τώρα στο εμβληματικό κτήριο της Δημοτικής Πινακοθήκης Πειραιά, σε έναν τόπο θαλασσινό, όπου συχνά τα βήματά του μα και η ενατένιση άλλων τόπων οδηγούσαν τον συγγραφέα.

Στο πλαίσιο της εκθεσιακής δράσης, προσκλήθηκαν από την επιμελήτρια διακεκριμένοι Έλληνες εικαστικοί που μελετώντας παλαιές σκέψεις, γραφές και εικόνες, δημιούργησαν συγκινητικές νέες, προχωρώντας στη σύσταση ενός οργανικού διαλογικού πεδίου με ιστορικές, πνευματικές, τοπιογραφικές και συμβολικές πολυεπίπεδες εικαστικές αναφορές που συνδέονται με τη ζωή, τον ψυχισμό και την εργογραφία του λογοτέχνη. Τόσο με την προσφιλή πατρίδα του -το νησί της Σκιάθου-, το Άγιο Όρος όπου προσκύνησε και πίστεψε και την Αθήνα όπου έζησε και εργάστηκε όσο και με τη Μεγάλη Ελλάδα που συνταραγμένος επισκέφτηκε. Πολύτιμα ίχνη του λογισμού και του βίου του, συντάσσουν και αποτελούν το προσωπικό εκμυστηρευμένο σώμα των «Εικόνων και Ινδαλμάτων». Το αναπόσπαστο και αδιαίρετο φυσικό και μεταφυσικό σύμπαν του Μωραϊτίδη.

«Ο Αλέξανδρος Μωραϊτίδης, ο μετέπειτα μοναχός Ανδρόνικος, εντρύφησε σε όλα τα συγγραφικά είδη της εποχής του, από την ποίηση και την εκκλησιαστική ποίηση ως το διήγημα, το μυθιστόρημα, την ταξιδιωτική περιγραφή και το θέατρο. Τα διηγήματά του, διαπνέονται από έντονη θρησκευτικότητα αλλά και αγάπη για κάθε τι μικρό και θαυμαστό του περιβάλλοντος φυσικού κόσμου. Με τη γυναίκα του Βασιλική Φουλάκη, συναντήθηκαν κατά τις ψυχικές τους αναζητήσεις και έζησαν «παρθενίαν φυλάσσοντες», ενώ αργότερα εκάρησαν μοναχοί, ακολουθώντας το παράδειγμα του βίου των Οσίων Ανδρονίκου και Αθανασίας. Έχοντας γαλουχηθεί στη λατρευτική παράδοση της Σκιάθου, που είχε επηρεαστεί από τις πνευματικές καταβολές των κολλυβάδων, ο Αλέξανδρος Μωραϊτίδης, βαθιά θρησκευόμενός, υπήρξε επίσης λάτρης της παράδοσης, καταγράφοντας στα συγγράμματά του τα έθιμα της ιδιαίτερης πατρίδας του, αλλά επιπλέον τα έθιμα, τα ήθη αλλά και τις πνευματικές προσωπικότητες που συνάντησε στα ταξίδια του στα κέντρα της Ορθοδοξίας – την Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη και τα περίχωρά τους, την Παλαιστίνη και το Άγιον Όρος», σημειώνει στο επιμελητικό κείμενο η Ίρις Κρητικού.

Κατά τη διάρκεια προετοιμασίας της έκθεσης, κοινή διαπίστωση ήταν η έλλειψη ενημερωμένης αρθογραφίας και πρόσφατων εκδόσεων του έργου του, έλλειψη που δεν συνάδει με το πολύπλευρο συγγραφικό και μεταφραστικό μέγεθος του Μωραϊτίδη, τιμημένου ήδη το 1914 με το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών.

Το παρόν συμβολικό εικαστικό οφειλόμενο αφιέρωμα στον Αλέξανδρο Μωραϊτίδη –τον «άλλο» Αλέξανδρο, κατατίθεται με συγκίνηση από όλους εμάς, μα κυρίως, από τον Δήμο και τους ανθρώπους της Σκιάθου που είχαν τη σπουδαία πρωτοβουλία και αγκάλιασαν την απόπειρα. Θερμές ευχαριστίες εκφράζουμε και στον Δήμο του Πειραιά καθώς και στη Διεύθυνση της Δημοτικής Πινακοθήκης, για τη συνδιοργάνωση και τη λαμπρή φιλοξενία. Είθε να αποδειχθεί η πρωτοβουλία αυτή μια μικρή αρχή, για να αναδυθούν και για να φωτιστούν και πάλι ολόλαμπρα το πνευματικό στίγμα που ο ίδιος άφησε στην εποχή του και το λογοτεχνικό έργο του.        

Η έκθεση «Εικόνες και Ινδάλματα», ένα σπονδυλωτό ψυχογραφικό και τοπιογραφικό εικαστικό αφήγημα για τον Αλέξανδρο Μωραϊτίδη, πραγματοποιείται με τη συμμετοχή πενήντα τεσσάρων διακεκριμένων εικαστικών από τη Σκιάθο και την υπόλοιπη Ελλάδα. Αποτελεί την τέταρτη αφιερωματική στο νησί συνεργασία της επιμελήτριας με τον Δήμο Σκιάθου, διαδεχόμενη την έκθεση «Πρώτη Σημαία», που παρουσιάστηκε τον Ιούνιο του 2021 στη Μονή Ευαγγελισμού με αφορμή τη συμπλήρωση 200 ετών από την έναρξη του Αγώνα για την Ελληνική Ανεξαρτησία και στη συνέχεια στο Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδος, την «Άλλη Θάλασσα» που παρουσιάστηκε τον Ιούνιο του 2022 στο Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης Σκιάθου και στη συνέχεια στο Ιστορικό Αρχείο – Μουσείο Ύδρας, με αφορμή την επέτειο των 100 ετών από τη Μικρασιατική Καταστροφή, καθώς και το σπονδυλωτό εικαστικό αφιέρωμα στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη «Εγεννήθην εν Σκιάθω» που παρουσιάστηκε τον Ιούλιο-Νοέμβριο 2023 στην Οικία-Μουσείο Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και σε άλλα εμβληματικά τοπόσημα και μουσεία του νησιού και στη συνέχεια στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών. Η πρωτοβουλία αυτή της πολιτιστικής εξωστρέφειας του νησιού, με όχημα τις προσωπικότητες και τα ιστορικά περιστατικά που το καθόρισαν, συνεχίζεται τώρα ιδανικά, με τη σύμπραξη του Δήμου Σκιάθου και του Δήμου Πειραιά καθώς και της Δημοτικής Πινακοθήκης του.

Στην έκθεση συμμετέχουν:

Μαρίνα Βλαχάκη, Ειρήνη Βογιατζή, Νεκταρία Γιακμογλίδου, Φάνης Γουλής, Κατερίνα Γραφανάκη, Παναγιώτης Δαραμάρας, Ελισάβετ Δερβένη, Δικαία Δεσποτάκη, Μαρία Διακοδημητρίου, Κωστής Ζούχας, Βασιλική Ηλιακοπούλου, Αποστόλης Ιτσκούδης, Μαρία Καλαντζή, Δέσποινα Καλλιγά, Ελπινίκη Καμόσου, Δέσποινα Καλλιγά, Κατερίνα Κασσαβέτη, Γεωργία Κοκκίνη, Γιώργος Κόρδης, Μαρία Κοσμίδου, Παρασκευή Κουτούμπα, Κωνσταντίνος Κουτούμπας, Τάσος Λιακόπουλος, Βασίλης Λιαούρης, Αναστάσης Μαδαμόπουλος, Λυδία Μαργαρώνη, Σίσσυ Μαρίνου, Δέσποινα Μιτζέλου, Γιώτης Μπαλοδήμος, Μάνος Μπατζόλης, Μάνθος Μποζόρης, Μαίρη Νταγιαντά, Ισαβέλλα Ντάσση, Χρίστος Παπαδάκης, Αρίσταρχος Παπαδανιήλ, Γιώργος Παπαδομανωλάκης, Χριστίνα Παπαθέου, Δημήτρης Παπανικολάου, Χριστίνα Παρασκευοπούλου, Μαρία Πάστρα, Μπάμπης Πυλαρινός, Αλεξάνδρα Ρηγανά-Καρυοφύλλη, Μιχάλης Σακαλής, Ιφιγένεια Σδούκου, Αφροδίτη Σεζένια, Ζωή Σεκλειζιώτη, Αντωνία Σιμάτου, Βασίλης Σούλης, Αναστασία-Ζωή Σουλιώτου, Κατερίνα Σταθάτου, Μαρίνα Στελλάτου, Ιωάννα Τερλίδου, Νίκος Τριανταφύλλου, Αθηνά Χατζή.

Με αφορμή την έκθεση εκδόθηκε και κυκλοφορεί ομότιτλο λεύκωμα σε σχεδιασμό του Νίκου Λεοντόπουλου και κείμενα των: Θοδωρή Τζούμα, Δημάρχου Σκιάθου, Νίκου Βατόπουλου, Δημοσιογράφου – Συγγραφέα, Κωνσταντίνου Κουτούμπα, Θεολόγου – Εικονογράφου – Καθηγητή Βυζαντινής Μουσικής και Ίριδος Κρητικού, Ιστορικού Τέχνης και επιμελήτριας της έκθεσης.

Εικόνες και Ινδάλματα: αφιέρωμα στον Αλέξανδρο Μωραϊτίδη

Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά Παρασκευή 10 – Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2025

Οργάνωση: Δήμος Σκιάθου, Δήμος Πειραιά & Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά

Επιμέλεια:  Ίρις Κρητικού

Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, Φίλωνος 29 & Νοταρά 28, Πειραιάς 185 35

Τηλέφωνο: 214 4090 158  – 214 4090 159

E mail: pinakothiki@piraeus.gov.gr

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα- Σάββατο: 11:00-14:00 & 17:00-20:00.

Κυριακή κλειστά.

Είσοδος ελεύθερη

Η Αννίτα Πατσουράκη, Ιστορικός Τέχνης αναφέρει για την έκθεση:

«Όταν δεν ξέρεις πού πας, κοίτα από πού έρχεσαι» – παροιμία Αφρικής.

Η Αφρικανική ήπειρος, αρχέγονη γη χιλιετηρίδων ύπαρξης, μέγιστη και ανεξερεύνητη, ποικιλόμορφη, με μοναδικό κι ασυναγώνιστα πλούσιο ορυκτό πλούτο, γέννησε τις πρώιμες ανθρώπινες οντότητες και καθόρισε την εξέλιξή τους μέσα από την πνευματική τους σύνδεση με τη δύναμη και την κυριαρχία της φύσης.

Αποτελείται από πολλές χώρες, που η κάθε μία ξεχωρίζει για την πολιτισμική της κουλτούρα, ήθη και έθιμα.

Η πολιτιστική της ταυτότητα διαμορφωμένη από τα πρωτογονικά υλικά και βασιζόμενη στην ουσία της εικόνας, αποτέλεσε βάση για τη θεωρία σε σύγχρονα καλλιτεχνικά ρεύματα και έμπνευση για ζωγράφους και γλύπτες.

Η ιστορία της ταυτίζεται με πλήθος κοινωνικοπολιτιστικών αντιθέσεων της ανθρώπινης πορείας και αποτελεί ίσως, από τις πλέον μελανές σελίδες από το πρόσφατο παρελθόν του δυτικού κόσμου.

Η Βιβή Παπαδάκη έχοντας ταξιδέψει σε πολλές χώρες της Αφρικής, συλλέγει εντυπώσεις, συναισθήματα και τις παρουσιάζει σε μια ιδιαίτερα αντιπροσωπευτική ατομική έκθεση, πρωτοποριακής θεματικής επιλογής.

Αποτυπώνει τις αναμνήσεις της και διατηρώντας τη βιωματική μνήμη θέτει σε ενεργοποίηση τις πολύτιμες εμπειρίες από την Αφρικανική γη δίνοντας στίγματα του πολιτισμού και την ιδιαιτερότητα της κάθε χώρας, αναγνωρίσιμη από τα γεωφυσικά στοιχεία, και τις παραδοσιακές, πολύχρωμες και εντυπωσιακές τοπικές ενδυμασίες των κατοίκων.

Απεικονίζει έργα ζωγραφικών συνθέσεων εύγλωττης ανάγνωσης, κυβιστικής επιλεκτικής αφαίρεσης με ισορροπημένη διατύπωση, σχεδιαστική ευκρίνεια και ιδιότυπη περιγραφική δεξιότητα.

Συνθέσεις αποδοσμένες στη διαχρονική αξία του μινιμαλισμού, ενός ιλιγγιώδους παζλ γεωμετρικών σχημάτων από κατακερματισμένες φόρμες μιας ενορχηστρωμένης αταξίας, συναθροίζονται για να αποτυπώσουν τη φύση, τα ζώα, τα πτηνά, τους ανθρώπους σε δραστηριότητες και σε αποσπάσματα της καθημερινής τους ζωής.

Περίτεχνα σκηνικά χώρου περιγράφουν την κάθε χώρα και σε έλκουν να την ανακαλύψεις, σε ιντριγκάρουν να αναζητήσεις τις διαδρομές της, να την αποδομήσεις και να την συνθέσεις ξανά.

Η απλότητα στις επιφάνειες, η αρμονία στις αναλογίες, η ποικιλομορφία στις φόρμες και η σαφήνεια στα περιγράμματα με τέμνουσες κάθετες, λιτές γραμμές που διατρέχουν το σύνολο της εικόνας, δημιουργούν ένα ατελείωτο παιχνίδι οφθαλμαπάτης.

Η επίπεδη επιφάνεια, ένα μωσαϊκό σχημάτων και χρωμάτων, ζωντανεύει από τα πλακάτα χρώματα μιας ανεξάντλητης ποικιλίας χρωματικών αποχρώσεων και τονικών συνδυασμών, που αυστηρά εντάσσονται σε γεωμετρικές φόρμες, φωτίζονται από το πηγαίο κεντρικό φως και ταυτίζονται με τη γεωγραφία και την πολιτιστική ταυτότητα της εκάστοτε χώρας.

Το χρώμα συνδέεται με τον αυθορμητισμό της έκφρασης και το δυναμισμό του σχεδίου αποκτώντας ενέργεια, δυναμισμό και κίνηση.

Ένα «ταμπλό βιβάν» ξετυλίγεται και μας προσκαλεί στη σαγήνη της ζούγκλας, στη συναρπαστική φύση με τα τροπικά φυτά, σε ένα λησμονημένο παράδεισο.

Άνθρωπος και περιβάλλον σε ένα μαγευτικό χορό συμπόρευσης και αρμονικής συνύπαρξης στην αέναη πάλη της επιβίωσης. Η ρεαλιστική πραγματικότητα της καθημερινής ζωής με το ίδιο τελετουργικό και διαδικασίες αιώνων ύπαρξης, έλκει και διεγείρει το ενδιαφέρον με τη συνδυαστική ενεργοποίηση των αισθήσεων και των στοχασμών του θεατή.

Αισθήσεις και μείγμα συναισθημάτων βρίσκονται σε πρόκληση από την πηγαία εκφραστική δύναμη της δημιουργού, τη διάθεση διερεύνησης, περισυλλογής και ενδοσκόπησης, την αποτύπωση με σύγχρονη ματιά και την ασυνήθιστη προσέγγιση συνθέσεων εμπλουτισμένων με νοήματα και υποσυνείδητες σκέψεις. Ένας δημιουργικός διάλογος μεταξύ ανθρώπου και φύσης, τόπου και χρόνου, που συμβαδίζουν στη δημιουργία και την εξέλιξη θέτουν με σύγχρονη έκφραση ένα διαχρονικό, πανάρχαιο και πάντα επίκαιρο ερώτημα.

Η Βιβή Παπαδάκη διαθέτοντας έντονη εσωτερική αναζήτηση που πηγάζει από βαθύ και γνήσιο συναίσθημα και με καλλιεργημένη αισθαντικότητα δημιουργεί εικαστικές συνθέσεις με πυκνότητα νοημάτων που καθοδηγούν στην ενσυναίσθηση και σε διαδικασία αυτογνωσίας.

Τα οδοιπορικά στην Αφρική μεταφέρουν συνειρμικές ανακλήσεις, συνυπάρχουν με την νοσταλγία και την ενατένιση ως διαμεσολαβητής ανάμεσα στο παρελθόν και στο σήμερα, στις αντιφάσεις του τρόπου ζωής, στις ρίζες της ανθρώπινης ύπαρξης.

Η Αφρική, πολύπαθη αλλά πάντα αγέρωχη, με δυνατή ψυχή και σθένος,

μας χαιρετά και στέλνει ευχή στη διαχρονική διάλεκτο των Σουαχίλι :

«Jambo, Karibu, «Hakuna Matata»

«γεια σου», «καλωσήρθες», «όλα καλά, όλα καλά θα πάνε!»

Αννίτα Πατσουράκη

Ιστορικός της Τέχνης

Ατομική έκθεση του Κώστα Δαρείου με τίτλο Απεκδύσεις σε επιμέλεια της Ιστορικού Τέχνης Χριστίνας Σωτηροπούλου.

Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν την Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου. Η  έκθεση θα διαρκέσει έως 31 Δεκεμβρίου.

Στα έργα της έκθεσης Απεκδύσεις ο Κώστας Δαρείος τολμά να φέρει και πάλι στο προσκήνιο, μετά την παρέκβαση του μοντερνισμού, την κλασική αντίληψη που αντιμετωπίζει το γυμνό σώμα ως όχημα της αλήθειας και της ομορφιάς, υπέρτατη έκφραση της απόλυτης ενότητας φόρμας και περιεχομένου. Με τον τρόπο αυτό, μεταλλάσσεται σε φορέα μιας σχεδόν μεταφυσικής πνοής, αναγορευμένο σε πλατωνικό είδος, σε αρχετυπική μορφή που συμπυκνώνει την ουσία της αισθητικής μεταδίδοντας ομορφιά και υπερβατική χάρη. Πρόκειται, όπως αναφέρει ο Paolo Fabbri στο δοκίμιό του «Σκέψεις περί γυμνού», για τον ακρογωνιαίο λίθο της δυτικής αισθητικής, την πρωταρχική αντίληψη πάνω στην οποία δομήθηκε η φιλοσοφία της εικόνας, επικαλούμενη την εγγενή δυνατότητα που φέρει η εικόνα του γυμνού ανθρώπινου σώματος να ενεργοποιεί προϋπάρχουσες δυνάμεις του συλλογικού ασυνείδητου που βρίσκονταν σε χειμερία νάρκη.

Χριστίνα Σωτηροπούλου

Ιστορικός τέχνης

Σύντομο βιογραφικό

Ο Κωνσταντίνος Δαρείος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1985. Από μικρή ηλικία ανακάλυψε την αγάπη του για τη ζωγραφική παρακολουθώντας μαθήματα σε διάφορα εργαστήρια, καθ’ όλη τη διάρκεια των μαθητικών του χρόνων. Το Σεπτέμβριο του 2003 τελειώνοντας τη μέση εκπαίδευση ξεκίνησε μαθήματα στο εργαστήριο σχεδίου-ζωγραφικής Θεμιστοκλέους με αποτέλεσμα την εισαγωγή του στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας το 2005. Μαθήτευσε αρχικά στο εργαστήριο του Χρόνη Μπότσογλου ενώ από το 2006 έως το τέλος των σπουδών του στο εργαστήριο του Τριαντάφυλλου Πατρασκίδη. Το 2006 δίδαξε για πρώτη φορά στο εργαστήριο Φαραμακίδου, όπου ανέλαβε το τμήμα για κατατακτήριες εξετάσεις στο τμήμα της αρχιτεκτονικής. Από το 2007 έως το 2010 παρέδιδε μαθήματα δημιουργικής απασχόλησης στο 25ο Δημοτικό Σχολείο Πατρών. Από το 2009 λαμβάνει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις ενώ το 2013 έκανε την πρώτη ατομική του έκθεση στην γκαλερί Περί τεχνών. Έχει υπάρξει αποκλειστικός συνεργάτης graphic designer, web designer και σύμβουλος δημιουργικού τμήματος στην εταιρεία Make my web και CMD. Από το 2014 έως σήμερα ζει και εργάζεται στη Σπάρτη όπου διατηρεί το δικό του εργαστήριο σχεδίου Δαρείος Κ. για προετοιμασία στις εισαγωγικές εξετάσεις σε σχολές Αρχιτεκτονικής και Καλών Τεχνών.

 

Κώστας Αγγελάκης – Παράσταση -Στην αίθουσα τέχνης ΤΕΧΝΟΧΩΡΟΣ

Art Project Space – My Pietà. Νέα ξενάγηση το Σάββατο, 9 Νοεμβρίου

Στον Τεχνοχώρο την Πέμπτη 7 Νοεμβρίου εγκαινιάζεται η έκθεση του Κώστα Αγγελάκη με τίτλο «Παράσταση»  σε επιμέλεια του ιστορικού τέχνης Γιώργου Μυλωνά.Ενώ στο Art Project Space, συνεχίζεται η έκθεση My Pietà και το Σάββατο 9 Νοεμβρίου το πρωί θα γίνει μία ωραία ξενάγηση-συζήτηση ανάμεσα στους ιστορικούς τέχνης και τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην έκθεση.

Η αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος παρουσιάζει την ατομική έκθεση ζωγραφικής του Κώστα Αγγελάκη με τίτλο «Παράσταση» σε επιμέλεια του Ιστορικού Τέχνης  Γιώργου Μυλωνά. Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 7 Νοεμβρίου στις 17:30,  ενώ η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 30 Νοεμβρίου.

Ο Ιστορικός Τέχνης  Γιώργος Μυλωνάς αναφέρει μεταξύ άλλων για την έκθεση:

«Βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου οι γυναίκες αναζητούν ολοένα και περισσότερο τον εαυτό τους. Στο πεδίο των σχέσεων, στο πεδίο της μητρότητας, του ερωτισμού, της σεξουαλικότητας, στο πεδίο της εργασίας και της κοινωνίας. Εάν ο 20ός αιώνας είναι ο αιώνας των μεγάλων ανακαλύψεων, των μεγάλων Πολέμων και ιδίως στο πρώτο μισό των μεγάλων ανδρών στην επιστήμη και στις τέχνες, το δεύτερο μισό και ο 21ος αιώνας που έχει ανατείλει θα μπορούσαμε να πούμε ότι ανήκει στις γυναίκες και σε ό,τι θα μπορούσε να νοηθεί ως θηλυκό στοιχείο. Μετά την έβδομη τέχνη, τη διαφήμιση και την τηλεόραση, η γυναίκα αποθεώνεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συχνά μέσα από παραμορφωτικά φίλτρα. Δεν βλέπουμε όμως καθόλου, ίσως δεν αναζητούμε καθόλου, το φως που περιέχει το πρόσωπο, το εσωτερικό του φως, που είναι πιο ενδιαφέρον και ισχυρό από τα άλλα, που είναι ανθρώπινο.Ο δημιουργός, ακολουθώντας τα χνάρια μιας μακράς παράδοσης, επαναφέρει στο προσκήνιο τη φιγούρα με τρόπο που υπαινίσσεται τη γυναικεία συνθήκη. Η ζωγραφική του Αγγελάκη διαθέτει μια αφηγηματική ποιότητα που σπάνια συναντάμε σήμερα. Οι μορφές του, είτε γυμνές είτε ενδεδυμένες, μέσα από την επιμελώς λιτή τους στάση,εξομολογούνται τον ψυχικό τους κόσμο. Ο καλλιτέχνης δεν ενδιαφέρεται να εντυπωσιάσει τον θεατή με έντονες χειρονομίες ή κραυγαλέες αναφορές. Αντιθέτως, προτείνει έναν σιωπηλό διάλογο ανάμεσα στην ύλη και την ψυχή, στο φως και τη σκιά. Είναι ακριβώς αυτή η συγκρατημένη ένταση και η ήρεμη δύναμη που καθιστά τον Αγγελάκη έναν ιδιαίτερο δημιουργό. Σε έναν κόσμο που επιδιώκει τη συνεχή έκθεση και την υπερβολή, τα έργα του υπερασπίζονται τη σιωπή και την αλήθεια των μικρών στιγμών.»

Η πρώτη ξενάγηση-συζήτηση με τον Γιάννη Κολοκοτρώνη στην έκθεση  My Pietà ολοκληρώθηκε το Σάββατο 19 Οκτωβρίου με μεγάλη επιτυχία.

Το Σάββατο 9 Νοεμβρίου παίρνουν τη σκυτάλη οι ιστορικοί τέχνης Λουίζα Καραπιδάκη, Ίρις Κρητικού και Γιώργος Μυλωνάς όπου μαζί με τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες θα μας περιμένουν σε μία ανοιχτή συζήτηση για το βαθύτερο νόημα της Pietà, σύμβολο της απώλειας και του θρήνου.

Διαβάστε για την έκθεση στον σύνδεσμο που ακολουθεί:

https://online.fliphtml5.com/jaelp/jcpw/?cmid=6d76f845-5253-40ab-9c07-f8e9382bec44#p=1

Προβλέποντας το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών

Προβλέποντας το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών σοφότερος συγγραφέας από μένα δεν θα προσπαθούσε να προβλέψει το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών στην Αμερική, ακόμη και μία ημέρα πριν από τις εκλογές. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι αυτή η κούρσα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί λογικά. Το μοντέλο πρόβλεψής μας, που είχε στραφεί υπέρ του Ντόναλντ Τραμπ στα τέλη Οκτωβρίου, έχει μετατοπιστεί ξανά σε αυτό που είναι, στην πραγματικότητα, ένα αδιέξοδο. Ο υποψήφιος των Δημοκρατικών μόλις πήρε μια μεγάλη ώθηση από μια δημοσκόπηση με μεγάλο σεβασμό, την έρευνα Selzer στην Αϊόβα. Αυτό υποδηλώνει ότι θα τα πάει πολύ καλύτερα στην Πολιτεία Χοκάι απ’ ό,τι πίστευαν οι περισσότεροι προηγουμένως, και συνεπώς σε όλες τις μεσοδυτικές πολιτείες.

Ίσως. Ως πρώην ανταποκριτής στις μεσοδυτικές πολιτείες, εύχομαι η περιοχή να είναι το αποφασιστικό πεδίο. Θα ήθελα επίσης να δω τους Αμερικανούς να φτάνουν στο σημείο να εκλέξουν την πρώτη γυναίκα πρόεδρο. Κάτι τέτοιο είναι ένα ευπρόσδεκτο σημάδι της φιλελεύθερης δημοκρατίας: αφήστε το στα φρικτά αυταρχικά καθεστώτα σε μέρη όπως η Ρωσία ή η Κίνα να αρνούνται να αφήσουν τις γυναίκες κοντά στην κορυφή των περισσότερων δομών εξουσίας.

Και όμως. Και όμως. Οι υποστηρικτές του Τραμπ έχουν κάθε λόγο να ελπίζουν. Αυτές τις μέρες οι ψηφοφόροι λατρεύουν να χτυπούν τα κατεστημένα κόμματα. Το κάνουν σε όλο τον κόσμο – για ένα συγκινητικό παράδειγμα, δείτε τι συνέβη στην Μποτσουάνα την Παρασκευή. Ο μόνος λόγος που η Αμερική μπορεί να είναι διαφορετική είναι η αδυναμία του Ρεπουμπλικάνου υποψηφίου. Παρόλα αυτά, μέχρι το τέλος της Τρίτης περίπου 75 εκατομμύρια Αμερικανοί θα έχουν δώσει την ψήφο τους στον Ντόναλντ. Αυτός είναι ένας τεράστιος αριθμός, είτε κερδίσει είτε χάσει. Διαβάστε την ανάλυσή μας που αναλύει γιατί το κάνουν.

Περίπου οι μισοί Αμερικανοί δεν τον θεωρούν παράνομο -παρά το γεγονός ότι είναι καταδικασμένος για κακούργημα-, την έφοδο στο Καπιτώλιο το 2021 και ούτω καθεξής. Πολλοί, συμπεριλαμβανομένων των λιγότερο μορφωμένων, πρώην Δημοκρατικών της εργατικής τάξης, είναι ενθουσιασμένοι μαζί του. Νομίζουν ότι μιλάει για τον μικρό άνθρωπο, ενώ οι Δημοκρατικοί μιλούν προς τα κάτω.

Τη νύχτα των εκλογών (και μετά, για όσο χρειαστεί) σας καλώ να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας και την εφαρμογή μας για να παρακολουθείτε τη σελίδα με τα ζωντανά αποτελέσματα. Θα έχουμε διαρκώς ζωντανές ενημερώσεις δεδομένων, μαζί με κυλιόμενες αναλύσεις από τους ανταποκριτές και τους συντάκτες μας, καθώς και βίντεο και podcast, καθώς θα προσπαθούμε να ξεδιαλύνουμε τι συμβαίνει και τι σημαίνει αυτό για τον κόσμο.

Η λεπτομέρεια που με συγκινεί περισσότερο – εντάξει, ετοιμαστείτε για λίγη σπαστικότητα – είναι η ανάλυση της ψηφοφορίας σε επίπεδο κομητείας για τις κρίσιμες πολιτείες. Καθώς αυτή ενημερώνεται λεπτό προς λεπτό, θα έχετε μια πρώτη αίσθηση για το αν η κ. Χάρις, ας πούμε, βελτιώνει τις επιδόσεις του Τζο Μπάιντεν πριν από τέσσερα χρόνια σε μια ζωτικής σημασίας κομητεία στα προάστια της Πενσυλβάνια (ή οπουδήποτε αλλού). Τέτοια λεπτομερή δεδομένα θα σας δώσουν την καλύτερη ένδειξη για το πώς θα εξελιχθούν τα υπόλοιπα αποτελέσματ

Adam Roberts

Digital Editor

Economist, LinkedIn

Ahoo Daryaei / Τι έχει απογίνει, άραγε, αυτό το κορίτσι;

Οδηγήθηκε στο ψυχιατρείο ;

Κορυφώνεται η αγωνία για την τύχη της Ιρανής φοιτήτριας που έμεινε με τα εσώρουχα της έξω από το πανεπιστήμιο που φοιτά στην Τεχεράνη το Σάββατο ως ένδειξη διαμαρτυρίας στους αυστηρούς κανόνες που έχει επιβάλλει η αστυνομία ηθών.

Η κοπέλα, μετά τη συμβολική πράξη διαμαρτυρίας εντός της πανεπιστημιούπολης του Ισλαμικού Πανεπιστημίου Azad στην Τεχεράνη συνελήφθη και έκτοτε αγνοείται η τύχη της.

Aνθρωπιστικές οργανώσεις καταγγέλλουν πως η φοιτήτρια υπέστη σωματική και σεξουαλική βία κατά τη σύλληψή της και εκφράζουν την ανησυχία τους για τις συνθήκες υπό τις οποίες κρατείται. Την ίδια στιγμή, ο δημοσιογράφος Habib Khan υποστηρίζει ότι η νεαρή κοπέλα με το όνομα Ahoo Daryaei είναι ψυχικά άρρωστη και έχει σταλεί σε ψυχιατρική κλινική.

Στο μεταξύ, τεράστιο είναι το κύμα συμπαράστασης στα social media, ενώ και η Διεθνής Αμνηστία κάλεσε τις ιρανικές αρχές να ελευθερώσουν «άμεσα και άνευ όρων» τη φοιτήτρια.

«Tο θάρρος να αντισταθείς στην καταπίεση», «Πιθανότατα η πιο γενναία γυναίκα στον κόσμο», «Η κοπέλα δεν είναι γενναία επειδή γδύθηκε, αλλά επειδή ήξερε τις συνέπειες», είναι μερικά από τα σχόλια των χρηστών.
Σύμφωνα με τον Guardian, το περιστατικό έλαβε χώρα αφού η γυναίκα φέρεται να είχε αντιπαράθεση με μέλη της παραστρατιωτικής δύναμης Basij, τα οποία της έσκισαν τη μαντίλα και τα ρούχα μέσα στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο Αζάντ της Τεχεράνης. Το περιστατικό έρχεται περισσότερα από δύο χρόνια μετά τις πανεθνικές διαδηλώσεις που συγκλόνισαν το Ιράν μετά τον θάνατο υπό κράτηση της Μαχσά Αμινί, μιας Ιρανής Κούρδισσας που είχε συλληφθεί για υποτιθέμενη παραβίαση του κώδικα ενδυμασίας. Οι διαμαρτυρίες, κατά τη διάρκεια των οποίων ορισμένες γυναίκες αψήφησαν τις αρχές για να βγάλουν τις μαντίλες τους, περιορίστηκαν αργότερα βίαια από τις αρχές.